بر اساس اعلام فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران(IFJ) در سال ۲۰۲۴، پنج روزنامهنگار کُرد در حملات پهپادی ترکیه به سلیمانیه، سینجار و منبیج کشته شدند؛ که نشاندهنده یک سال مرگبار برای آزادی مطبوعات در سراسر جهان است
فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران (IFJ) گزارش داده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۱۲۲ روزنامهنگار و فعال رسانهای از جمله ۱۴ زن کشته شدهاند؛ این گزارش بر تشدید تهدیدات جهانی علیه آزادی مطبوعات تاکید میکند. در میان قربانیان، پنج روزنامهنگار کُرد نیز بودند که در حملات پهپادی ترکیه در عراق و سوریه کشته شدند. این امر نگرانیها در مورد سرکوب صداهای رسانهای کُرد توسط آنکارا را بیش از پیش تشدید میکند.
مرگ روزنامهنگاران کُرد در حوادث جداگانهای که به حملات نظامی ترکیه مرتبط بود؛ رخ داد. در ۲۳ آگوست، خبرنگاران شبکه ماهوارهای Sterk TV، هیرو بهادین و گلستان تارا، به دنبال حمله پهپاد ترکیهای به خودروی آنها در نزدیکی سلیمانیه در کردستان عراق کشته شدند. پیش از این، در ۱۱ جولای، مراد میرزا (خبرنگار شبکه Çira TV در سینجار) در پی یک حمله هوایی هدفمند جان باخت. منبیج در سوریه نیز شاهد حمله مرگبار دیگری در ۱۹ دسامبر بود که به دنبال آن، دو گزارشگر با نامهای «ناظم دشتان» و «جهان بیلگین» که در حال گزارش درگیری بین شبهنظامیان تحت حمایت آنکارا و نیروهای کرد مورد حمایت آمریکا بودند؛ جان باختند.
سرکوب گسترده خبرنگاران در اقلیم کردستان عراق
گزارش فدراسیون، خطرات گستردهای را که روزنامهنگاران در سطح جهانی با آن روبرو هستند؛ افشا مینماید؛ به طوری که در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۵۱۶ فعال رسانهای زندانی شدند که نشاندهنده افزایش چشمگیر نسبت به سالهای گذشته است. آنتونی بلنگر، دبیر کل IFJ، ضمن محکوم نمودن این کشتارها، اظهار داشت: «در پسِ این آمار بالای کشتار، ۱۲۲ داستان ناتمام وجود دارد. برای اطمینان از مجازات عاملان کشتار روزنامهنگاران؛ از کشورهای عضو سازمان ملل میخواهیم که معاهده الزامآور امنیت روزنامهنگاران را تصویب کنند».
غربآسیا با ثبت ۷۷ مورد مرگ، خطرناکترین منطقه برای خبرنگاران اعلام شده است. روزنامهنگاران فلسطینی با ۶۴ کشته در جنگ جاری در غزه بیشترین تلفات را متحمل شدند. در همین حال، مرگهایی نیز در مناطق آسیا-اقیانوسیه (۲۲ نفر)، آفریقا (۱۰ نفر)، آمریکا (۹ نفر) و اروپا (۴ نفر) گزارش شده است که جنگ و ناآرامیهای سیاسی عوامل اصلی آن بودهاند.
اقدامات ترکیه، انتقادات شدید داخلی و بین المللی را به دنبال داشته است؛ به طوری که ناظران بر طرحِ هدف قراردادن فعالان رسانهای کرد و زندانیکردن روزنامهنگاران توسط این کشور تأکید میکنند. این تحولات، نیاز فوری به سازوکارهای بین المللیِ اثر بخشتر برای حفاظت از آزادی مطبوعات را آشکار میکند.