در خصوص دلایل جذب شدن و البته نحوه عضو گیری پ ک ک/پژاک بسیار سخن ها گفته شده است، سطح نامناسب تحصیلاتی، مشکلات متعدد اقتصادی و معیشتی و در کل زندگی سخت و نامطلوبی که برخی از خانواده های کردنشین ایرانی دارند منجر به افزایش این پدیده نامیمون می شود.
فرزندان چنین خانواده هایی که مشکلات اقتصادی، اجتماعی و البته فشارهای بعضا بی دلیل و غیرمنطقی پدر و مادرهای خود را نمی توانند تحمل کنند، به دنبال راه فراری می گردند، اما غافل از آنکه به هیچستان می روند و زندگی خود و خانواده اشان را تباه می سازند.
این افراد طعمه های مناسب و راحتی برای اعضای پژاک هستند تا بتوانند با مانور دادن روی فکر آنها، آینده و زندگی بهتری در آن گروه را برایشان ترسیم کنند و با وعده های پوچ و بی اساس، ذهن این افراد را تحت کنترل درآورده و به راحتی فریب دهند.
اما در این میان آن دسته خانواده های کُرد ایرانی که در درون خود مشکلاتی را میان اعضای خانواده با یکدیگر دارند می توانند بیش از دیگران زمینه طغیان کودکان و نوجوانان و حتی جوانان را فراهم آورند.
روابط بعضا ناپایدار میان پدر و مادر با فرزندان و نبود تعامل مناسب میان آنها با یکدیگر موجب شکل گیری شرایط سخت روحی و روانی برای فرزندان می شود و آنها را به سمت تصمیمات غیرعقلانی و احساسی سوق می دهد.
امثال «دانا احمدی» که عضو گروه های شبه نظامی چون پ ک ک/پژاک شدند مصداق بارز این موضوع هستند.
خانواده «دانا» در گفتگویی که با دیدبان حقوق بشر کردستان ایران داشتند بر این نکته تاکید کردند که فرزند آنها هیچ شناخت و آگاهی نسبت به گروه های شبه نظامی چون پژاک نداشته است.
به تعبیر دیگر، عضویت «دانا» در آن گروه ها نه از روی عقلانیت و آگاهی کامل از سرنوشتی که در انتظارش هست، بلکه کاملا بر اساس احساسات و عواطفی که اقتضای سنش بوده صورت گرفته است که جای تامل و تاسف بسیار دارد.
از سوی دیگر، بیکاری برای جوانانی که می خواهند روی پا خود ایستاده و امرار معاش داشته باشند و حتی کمک خرج خانواده هایشان باشند نیز از دیگر عواملی است که امثال «دانا احمدی» ها را به سمت ورود به گروه های شبه نظامی پ ک ک/پژاک می کشاند.
به روایت بهتر، مسئولین دولتی و البته استانی باید در جهت رفع مشکلات متعدد اقتصادی و معیشتی مناطق مرزی و کُردنشین بیش از پیش اهتمام داشته باشند.
رونق فضای کسب و کار و فراهم آوردن شرایط و امکانات لازم برای توسعه هرچه بیشتر آن مناطق باید از جمله مهمترین دستور کارهای مسئولین دولت ایران اعم از سطح ملی و استانی قرار گیرد که اگر این مهم انجام نشود، همچنان داستان زندگی تاسف بار امثال «دانا احمدی» ها تکرار خواهد شد و خانواده های بیشتری دچار آسیب های روانی، اجتماعی و اقتصادی خواهند شد.
امیدواریم مسئولین دولت ایران نسبت به «برطرف کردن ریشه ها و عوامل جذب نیرو» از میان خانواده های کُرد ایرانی برای پ ک ک/پژاک اقدمات در خور توجه و جدی را انجام دهند.
در این راستا «دیدبان حقوق بشر کردستان ایران» به کرات با خانواده های قربانی سیاست استفاده از «کودک سرباز» توسط گروه های شبه نظامی چون پ ک ک/پژاک گفتگوهایی را انجام داده است و از کلیه مسئولین و دستگاه های دولتی ایران، نهادها و سازمان های داخلی و بین المللی فعال در حقوق بشر و البته اصحاب رسانه و فعالین مجازی تقاضای ورود به مساله را داشته است.