چنگیز آکتار، کارشناس سیاست خارجی و مسائل اروپا، معتقد است که در حال حاضر هیچ کس در نهادهای اتحادیه اروپا علاقه جدی به ترکیه ندارد.
در ۱۹ اکتبر، کمیسیون اتحادیه اروپا (EU) به دنبال تصمیم اخیر کمیته وزیران شورای اروپا که خواستار آزادی عثمان کاوالا و رئیس مشترک سابق حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) یعنی صلاح‌الدین دمیرتاش شده بود، گزارش خود در مورد ترکیه خود را اعلام کرد.
در این گزارش آمده است که «نقصهای جدی» در عملکرد نهادهای دموکراتیک ترکیه وجود دارد و «انحطاط در زمینه‌های دموکراسی و حقوق بشر ادامه دارد.» با وجود گزارش و تصمیمات اتخاذ شده در خصوص نقض حقوق بشر، دولت ترکیه هیچ اقدامی انجام نداده و موضع اتحادیه اروپا و کمیته وزیران نیز محل بحث است.
دکتر چنگیز آکتار، کارشناس سیاست خارجی و مدرس دانشگاه آتن، با یادآوری اینکه گزارش اتحادیه اروپا از سال ۱۹۹۸ به طور مرتب منتشر میشود، گفت که ۵-۶ گزارش اخیر تقریباً همه تکراری هستند و این گزارش هیچ تغییری به ارمغان نخواهد آورد.
وی افزود: «چیزی وجود ندارد که ما قبل از این گزارش نمی‌دانستیم. نقض حقوق بشر، اقدامات ضد دموکراتیک، شکنجه، محکومیت‌های طولانی‌مدت زندان، فشار شدید بر مخالفان و به ویژه حزب دموکراتیک خلق‌ها، فشار بر شهرداران منتخب و… حاکمیت قانون در ترکیه در وضعیت تاسف‌بار است. آنها همه اینها را نوشتند، اما چیز جدیدی وجود ندارد».
وی ادامه داد: «در نهادهای اتحادیه اروپا، چه در آنکارا، چه در بروکسل و چه در پایتختهای دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا، هیچکس به ترکیه علاقه ندارد».
در پی انتشار گزارش کمیسیون اتحادیه اروپا درباره ترکیه، وزارت امور خارجه ترکیه ادعاهای مطروحه را رد و آنها را بی‌اساس و انتقادات غیرمنصفانه توصیف کرد.
پایان مذاکرات ترکیه با اتحادیه اروپا
آکتار با اشاره به اینکه اتحادیه اروپا در صورت تمایل می‌تواند رسما به روند الحاق ترکیه پایان دهد، ادامه داد: «دو روز پس از انتخاب اردوغان به عنوان رئیس‌جمهور، اتحادیه اروپا تصمیم گرفت مذاکرات را فلج کند تا هرگز دوباره باز نشود. اکنون فقط یک معجزه اوضاع را تغییر میدهد. آنها می توانند این اقدام را رسمی کنند. اما از انجام این کار میترسند. چون ۶۰۰۰ شرکت آلمانی در آنجا هستند و آلمان هم مثل ایتالیا و اسپانیا به ترکیه سلاح میفروشد.. همه این کشورها منافع اقتصادی دارند».
وی افزود: حضور پناهندگان در ترکیه دلیل دیگری برای پایان ندادن رسمی اتحادیه اروپا به مذاکرات است.
آنها از ترکیه به عنوان محل نگهداری پناهندگان استفاده میکنند و همچنین عضویت ترکیه در ناتو مزید بر علت است. آنها نمیخواهند ترکیه را به روسیه واگذار کنند. این استاد دانشگاه همچنین به اختلافات ارضی ترکیه با با یونان و قبرس نیز اشاره کرد و افزود ترکیه یک توافق خیالی با لیبی منعقد کرد که هیچ کس دیگری آن را به رسمیت نمیشناسد. این موارد منجر به تحریم ترکیه خواهد شد. زیرا آنکارا قصد دارد همه مشکلات را از طریق نظامی حل کند.
آکتار در مورد عدم اجرای تصمیمات کنوانسیون اروپایی حقوق بشر (ECHR) توسط ترکیه گفت: «آنها این تصمیمات را اجرا نخواهند کرد، به ویژه در حال حاضر، هیچ راهی وجود ندارد که بتوانند صلاح‌الدین یا عثمان را آزاد کنند. ترکیه در حال حاضر در مسیری کاملا ناسیونالیستی قرار دارد. اگر بپرسیم «اگر ترکیه آنها را آزاد نکند چه اتفاقی می‌افتد؟» پاسخ این است که شورای وزیران ممکن است رای ترکیه در شورای اروپا را تعلیق کند و پاسخی تنظیم کند یا مجازاتی را اعمال کند. اما هر اقدامی برای حذف ترکیه از شورای اروپا نیاز به ۲/۳ اکثریت آرا دارد. شورای اروپا ۴۷ عضو دارد، بنابراین ۳۱ عضو نیاز است. نمی‌توان ۳۱ کشور را پیدا کرد که علیه ترکیه رای دهند. کشورهای شرق اروپا علیه ترکیه رای نخواهند داد. زیرا آنها همین کارها را با مخالفان خود انجام میدهند. به همین دلیل است که نباید انتظار زیادی از آنها داشته باشید.»
وی در مورد وضعیت اقتصادی ترکیه نیز گفت «ترکیه روزهای سختی را پشت سر میگذارد که فقط به دلیل وضعیت اقتصادی بدتر میشود. روزی ترکیه قادر به پرداخت کامل بدهیهای خود نخواهد بود. لیر ترکیه سقوط کرده است. این فروپاشی شتاب می‌گیرد. انتظار دارم اوضاع بدتر شود. مخالفان اردوغان نیز حامی واقعی دموکراسی نیستند. اپوزیسیون اردوغان جایگزینی ارائه نمیدهد. تنها یک گروه در ترکیه مقاومت میکند و آن هم کردها، یا همان رای دهندگان حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) هستند».