دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در ادامه گفتگوهای مستمر خود با خانواده قربانیان جنایات گروه پ ک ک/ پژاک با مادر «تیمور فرجی» یکی دیگر از قربانیان گفتگویی را ترتیب داده است.
یکی از رویکردهای ثابت گروه هایی شبه نظامی چون پ ک ک/ پژاک است که بعد از یک یا چندسال از کشته شدن کودکان، به خانواده ها اطلاع می دهند که فرزندانشان کشته شده و در اغلب موارد هم از محل دفن آنها خبری نمی دهند.
بنا به گفته اکثر خانواده ها، پژاک معمولا به آنها فشار آورده که چرا با رسانه ها در خصوص فرزندانشان گفتگو کرده اند، تا بلکه آنها بتوانند در سایه سکوت رسانه ای، کماکان به «نقض حقوق شهروندان کردی» ادامه دهند.
یکی دیگر از نکات قابل تامل این است که رویکرد گروه های شبه نظامی چون پژاک در استفاده از کودکان در جنگ، بر خلاف تعهدی است که آنها در «کنوانسیون ژنو» مبنی بر عدم استفاده از کودکان کمتر از ۱۸ سال داشتند.
شاید بتوان فریب و ربایش نوجوانان، جوانان و البته کودکان کُرد و سپس مسلح کردن و استفاده از آنها برای اغراض و منافع رهبران گروه های شبه نظامی چون پژاک و پ ک ک را تنها دستاورد و هدیه مدعیان دفاع از حقوق مردم کُرد دانست.
در واقع این اقدامی ناقض حقوق بشری است که این گروه ها به طور مستمر به انجام آن اصرار می ورزند.
متن کامل گفتگو به شرح زیر است:
تیمور جوانی خودساخته بود که برای کسب درآمد و امرار معاش به سلیمانیه عراق رفته بود و همزمان در یکی از دانشگاه های آنجا هم مشغول تحصیل بود.
پسرم از آنجا با ما مداوم در تماس بود و البته هرچند ماه یکبار به ایران می آمد و جویای احوال و البته مراقب من و پدرش بود.
بعد از مدتی یکباره دیگر خبری ازش نشد. ما هم که پیر و ناتوان هستیم و در آن کشور (عراق) کسی یا جایی را نمی شناختیم که بدانیم چه شده است.
این بی خبری چندین سال ادامه داشت تا زمانی که از هم روستاییان خود شنیدیم که خبر کشته شدن تیمور در ترکیه در فضای مجازی پیچیده است.
جای تعجب و تاسف دارد که گروه پژاک حتی تماسی با ما نگرفت که از کشته شدن پسرمان و محل دفن او اطلاعی دهد.
* دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در خصوص این افراد همچنان به پیگیری های خود تا دست یابی به نتیجه ای مشخص از سرنوشت نامعلوم شهروندان کرد گرفتار شده در گروه های شبه نظامی ادامه می دهد.