حضور پ.ک.ک در اقلیم کردستان و بمباران ترکیه به یک داستان سریالی بی پایان تبدیل شده است. پ.ک.ک به خاطر ضعف شدید توانایی فعالیت در ترکیه را ندارد، به داخل اقلیم و مناطق مسکونی روستایی پناه می‌برد و غیرنظامیان سپر قرار می‌دهد، ترکیه نیز با استفاده از فرصت هم پ.ک.ک – و گاهی غیرنظامیان – را هدف قرار می‌دهد و همزمان جای پای خود را برای اشغال اقلیم کردستان باز می‌کند. مسعود بارزانی که خودش در این مسیر با ترکیه شدیدا همکاری می‌کند نیز از ترس سکوت کرده است. دولت مرکزی عراق نیز توانایی پاسخگویی قاطع ندارد. مردم کُرد قربانیان واقعی این بازی هستند.
آیدین ناجی که در یک روستای مرز عراق و ترکیه چوپانی می‌کند می‌گوید: «بر اثر حملات جنگنده‌های ترکیه منطقه ما بیشتر روزها بمباران می‌شود. مردم نمی‌توانند گوسفندان و گاوها را به چرا ببرند چون بیشتر مزارع آتش گرفت و سوخت. حضور پ.ک.ک تاثیر بسیار بدی بر زندگی ما گذاشته است. ما خواهان توقف حملات ترکیه و خروج پ.ک.ک. از این منطقه هستیم».
چوپانان روستای برواری علیا از ترس ناچارند گوسفندان را در کنار جاده بچرانند و این کفاف نمی‌کند.
فایل ویدیوئی اظهارات یک سکنه روستای برواری علیا:
https://www.kurdistan24.net/ku/news/b0046ef3-e473-4e76-b3f8-f7646106dc07