آیت کلهر نویسنده کرد در کتاب “استراتژی اسرائیل در ارتباط با کردها” در صفحه 149 می‌نویسد”اسرائیل تمام هم و غم خود را در ارتباط با کردها برای رسیدن به اهداف تعیین شده در استراتژی‌های سیاست خارجی خود بر کردستان عراق تمرکز نموده است.”
نویسنده در ادامه می‌گوید “از دیگر موارد مهمی که موقعیت کردستان عراق را حائز اهمیت نموده و باعث شده تا این مناطق به عنوان کانون بحران و مرکز توجه محافل سیاسی منطقه‌ای و جهانی قرار گیرد، را باید به زمان شکل‌گیری اسرائیل توسط جنبش صهیونیسم در اواخر قرن نوزدهم دانست. همان زمان که اندیشه تشکیل “اسرائیل بزرگ” براساس آموزه‌های “تلموذ” و وعده‌هایی که رهبران مذهبی این قوم و آئین به پیروان خود در خصوص تشکیل کشوری به نام “اسرائیل” با حوزه جغرافیایی از نیل تا فرات داده شده بود، بر می‌گردد. کشور عراق کنونی بخش مهم شرقی این کشور وعده داده شده را تشکیل می‌دهد.”
این نویسنده کرد در بخشی از نوشته خود می‌افزاید “رهبران سیاسی و مذهبی اسرائیل معتقدند کردستان عراق بخشی از بین‌النهرین و بخش‌هایی از سرزمین بابل است و در دوره باستان مسکن یهودیان بوده و در این راستا رسانه‌های اسرائیلی با اشاره به اسنادی که تهیه کرده‌اند مدعی‌اند پیشینیان یهود موجب آبادانی این منطقه شده‌اند و به یهودیان تعلق دارد لذا امروز باید به مالکان اصلی آن برگردانده شود. حتی برای این که در موقعیت فعلی حساسیت کردها را کم کنند مدعی‌اند کردها و یهودیان از یک نژاد هستند و در دوران قدیم بخشی به سمت فلسطین مهاجرت کرده‌اند. مورخان یهود با تمام قوا در تلاشند تا اثبات کنند کردستان سرزمین اصلی یهودیان است. حتی مدعی‌اند ملکه یهودی ها (عشتار موردخای) در منطقه اورامان عراق و دانیال پیامبر نیز در کرکوک مدفون هستند.”
آقای کلهر با اشاره به سیاست‌های توسعه‌طلبانه اسرائیل می‌نویسد “اسرائیل در تلاش است تا نهایتا کردستان را به خود منضم کند و این در چارچوب از نیل تا فرات قرار می‌گیرد. از طرفی، کارشناسان بیولوژیک اسرائیل با تمام توان به یاری مورخان می‌آیند تا اثبات کنند کردها و یهودیان از یک نژاد هستند. کارشناسان دانشگاه عبری نتیجه آزمایشات خود را در سال 2001 در مجله ژنتیک آمریکا منتشر کردند و کردهای عراق را نزدیکترین قوم به یهودی‌های سفاردیم (یهودیان شرقی) معرفی می‌کنند و در پی اثبات ادعای هم‌نژاد بودن کرد و یهودی هستند.
نویسنده در ادامه به نمونه کمک‌های گسترده نظامی و مستشاری اسرائیل به ملامصطفی بارزانی اشاره می‌کند و می‌نویسد “درگیر کردن کردها با کشورهای منطقه و ایجاد تنش به ویژه در ایران و عراق بخشی از توطئه اسرائیل با هدف مشغول کردن دولتهای منطقه و گسترش و تعمیق اغتشاشات محلی و منطقه‌ای است. عزرا دانیل، از ماموران کهنه‌کار موساد در مورد شگردهای اسرائیل چنین اعتراف می‌کند: برای من روشن بود کمک‌های ما به جنگجویان کرد در عراق تفسیری جز این نمی‌توانست داشته باشد که ما از تراژدی کردها برای آرمان‌های خود بهره‌کشی می‌کردیم به هر حال از ارتش عراق در رویارویی با کردها مزیت نظامی کسب کردیم.”