میشل اشتاینبرگ؛ منبع: پایگاه اینترنتی موئسسه مرور اطلاعات اجرایی https://larouchepub.com/
ترجمه از: دیدبان حقوق بشر کردستان ایران
در ماه مه سال 2003، استیون دابلیو. کاستیل معاون اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا (DEA) در امور امنیتی و اطلاعاتی در برابر کمیته قضایی سنای آمریکا شهادت داد. کاستیل اظهار نمود: «دولت ترکیه به طور مستمر گزارش می‌کند که گروه پ.ک.ک به عنوان یک سازمان تروریستی، مسئول بیشترین میزان تولید و قاچاق غیرقانونی مواد مخدر در ترکیه است. گزارشات مطبوعات ترکیه نیز حاکی از آنست که گروه پ.ک.ک سالانه 60 تن هروئین تولید می‌کند و درآمد تخمینی آن از قاچاق مواد مخدر نیز چهل میلیون دلار است».
به گفته کاستیل گزارشات سیا نشان می‌دهد که گروه پ.ک.ک تریاک تولید می‌کند، از قاچاقچیان مواد مخدر در مرزها باج می‌گیرد و «احتمالا بخش مهمی از بازار هروئین در اروپا را کنترل می‌نماید». مدت کوتاهی پس از کنفرانس پلیس در استانبول، یک مقام ارشد امنیتی ترکیه عملیات مواد مخدر توسط گروه پ.ک.ک را چنین توصیف نمود: «گروه پ.ک.ک به صورتی ایده‌آل برای قاچاق مواد مخدر مناسب است. چون اعضای خود را از قبایل متعدد کُرد جذب می‌کند و این قبایل در طرفین مرزهای شرقی ترکیه، شمال سوریه، عراق و ایران مستقر هستند. بنابراین، شبکه‌های گروه پ.ک.ک از قبل برای مسیر ترکیه به اروپا مستقر هستند. فعالیت‌های قاچاق مواد مخدر توسط گروه پ.ک.ک با دیگر سازمان‌های جنایی گروه پ.ک.ک مرتبط است و بنابراین از مسیر تردد قاچاق به اروپا بهره‌مند می‌شود. به علاوه، با توجه به این که 8 میلیون تبعه ترکیه در اروپا زندگی می‌کنند و نصف آنها هر سال به ترکیه سفر می‌کنند، فرصت‌های زیادی فراهم می‌شود تا مواد مخدر را به اروپا برده و به صورت پول نقد برگردانند».
در یک مقاله در ژانویه 1999 با عنوان «کارتل هروئین گروه پ.ک.ک اروپا را تهدید می‌کند»، پلیس اصول این قضیه را چنین منتشر نمود: «در حالی که اتحادیه اروپا جنگ ترکیه علیه گروه پ.ک.ک را به عنوان نقض حقوق بشر محکوم می‌کند، واقعیت این است که غرب اروپا قربانی اصلی این جنگ است. چون گروه پ.ک.ک و مافیای کُرد خودشان به قاچاقچیان اصلی هروئین به اروپا تبدیل شده‌اند. شواهد ارائه شده توسط نهادهای پلیسی اروپای غربی، ترکیه و آمریکا نقش گروه پ.ک.ک را به صورت مستند نشان می‌دهد و این امر بسیار مصیبت‌بار است. طبق گزارشات منتشره این نهادها، ترکیه پل ارتباطی سه چهارم هروئین انتقالی برای استفاده در اروپای غربی (حدود 60 تن در سال) و از منشا آن یعنی افغانستان است.
طبق گزارشات مختلف، گروه پ.ک.ک و مافیای قبایل همدست آن یکی از گروه‌های اصلی انتقال هروئین به اروپا هستند. گروه پ.ک.ک از درآمد ناشی از قاچاق کار خود را انجام می‌دهد، کنترل توزیع در خیابان‌های اروپا را در دست دارد و بدین ترتیب هزینه خود را تامین می‌نماید». هروئین نیز اساس ائتلاف گروه پ.ک.ک با دیگر گروه‌های جدایی‌طلب فعال در مناطق افغانستان-تاجیکستان، قفقاز، شرق ترکیه و بالکان است که شاهراه عبور و ترانزیت هروئین به غرب اروپا می‌باشد. در اینجا به صورت خلاصه اسناد و شواهد ارائه شده توسط منابع پلیسی آمریکا، اروپای غربی و ترکیه را می‌آوریم که این نقش جنایی را مستند می‌کند که با مصاحبه بعضی بازرسان همراه می‌باشد.
نقش ترکیه به عنوان شاهراه اصلی برای انتقال تریاک و هروئین از منطقه کشت تریاک هلال طلایی در افغانستان و آسیای میانه به اروپای غربی گزارش شده است. طبق گزارش سالانه استراتژی کنترل مواد مخدر بین‌المللی از سوی وزارت خارجه آمریکا که در سال 1998 منتشر شده است «موقعیت ترکیه به عنوان مسیر اصلی ترانزیت زمینی بین آسیا و اروپا آن را به گزینه‌ای عالی برای قاچاق مواد مخدر تبدیل نموده است». این گزارش می‌افزاید اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا تخمین می‌زند «بین چهار تا شش تن ترانزیت هروئین هر ماه از ترکیه منتقل می‌شود و سه چهارم هروئین مصرفی در اروپا از ترکیه عبور کرده است».
یک گزارش داخلی اداره بازرسی جنایی فدرال آلمان در سال 1997 در مجله آلمانی «فوکوس» منتشر شد و در شماره سوم مارس 1997 اتهاماتی مشابه را مطرح می‌کند.
طبق گزارش (BKA)، «80 درصد از هروئین» مصرفی در اروپای غربی از طریق ترکیه می‌آید. «کردهای ترکیه» اعم از اعضای گروه پ.ک.ک یا مافیای کُردی هسته اصلی این انتقال هستند. طبق این گزارش بیشتر دلالان خشن و مسلح از استان وان (منطقه‌ای کردنشین در آناتولی) هستند». این باندها دارای آزمایشگاه هستند که در آن مرفین را به هروئین تبدیل می‌کنند و آن را به استانبول منتقل می‌نمایند. از آنجا نیز، این دلالان مواد را عمدتا به بلغارستان، یوگسلاوی سابق، اتریش و آلمان منتقل می‌کنند. طبق گزارش اینترپل، 34 درصد مجموع 42 تن هروئین ضبط شده در اروپای غربی در طی سال‌های 1984 تا 1993 از اتباع ترکیه کشف شده است. از مجموع 503 تبعه دستگیر شده ترکیه نیز 298 نفر اعضای گروه پ.ک.ک یا مرتبط با گروه پ.ک.ک بودند.
پلیس آلمان نیز در سال 1995 محاسبه کرد قاچاق هروئین برای خانواده‌های کُرد عادی و سیاسی سالانه بیش از 120 میلیون دلار درآمد دارد. اداره اطلاعات ملی جنایی بریتانیا در سال 1993 تخمین زد که گروه پ.ک.ک 38 میلیون دلار از قاچاق مواد مخدر درآمد کسب می‌کند. منابع نیروهای پلیس ترکیه نیز تخمین می‌زنند درآمد سالانه گروه پ.ک.ک از هروئین و حشیش 100 میلیون دلار است. به همین خاطر، اسماعیل جم وزیر خارجه وقت ترکیه در نوامبر سال 1998 تخمین زد هزینه جنگی گروه پ.ک.ک حدود 40 میلیون دلار است.
مقامات ایتالیایی در مجموع همان تخمین‌های مربوط به قاچاق مواد مخدر را اعلام کرده‌اند که توسط گروه پ.ک.ک و مافیای کُرد صورت می‌گیرد. یک گزارش «الکساندرو پانسا» مدیر بخش عملیات مرکزی نیروی پلیس ایتالیا با عنوان «دستورالعمل مبارزه با پولشویی» خطاب به بانک‌های ایتالیایی می‌گوید: «ترکیه منشا اصلی هروئین مصرفی در ایتالیا و گروه پ.ک.ک نیز گروه اصلی قاچاق آن می‌باشد». روزنامه ایلگیورنال ایتالیا نیز در شماره 15 دسامبر 1998 می‌نویسد: «سی درصد آزمایشگاه تصفیه هروئین که در خاک ترکیه پراکنده هستند در دست گروه پ.ک.ک قرار دارند و بقیه نیز توسط مافیای کُرد اداره می‌شوند». همچنین، پلیس مالی ایتالیا در گزارشی در سال 1998 به تخمین‌های مشابهی دست یافت. این نهاد مشخص نمود که گروه پ.ک.ک مستقیما در قاچاق مواد مخدر دخیل است. در حالی که از قاچاق افراد مهاجر و باج‌گیری از تاجران ترکیه و کارگران مستقر در اروپا مبالغ زیادی کسب می‌نماید.
منابع پلیس ترکیه نیز می‌گویند قاچاق هروئین و تریاک توسط گروه پ.ک.ک، باج گیری و اخاذی به یک تجارت برای این گروه تبدیل شده است. پیگیری تروریسم مواد مخدر گروه پ.ک.ک یک وظیفه بلند مدت است. این گروه در سراسر دهه نود میلادی تا امروز مورد حمایت امپراطوری بریتانیا و گروه‌هایی مانند دیده‌بان حقوق بشر جورج سوروس قرار دارد. اکنون زمان آن فرا رسیده بگوییم «بس است» و از دولت‌ها در برابر این قاتلان حمایت کنیم.