به گزارش دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، رفتار تروریستی پژاک، همواره مورد توجه کارشناسان بوده است این گروه، شعار حمایت از کردها را سر می‌دهد؛ اما همه قربانیان آن کُردهای ایران هستند! شعار برادری ملت‌ها متعلق به پ.ک.ک و شاخه‌های آن در کردستان، تز مدرنیسم دموکراتیک اوجالان است. مدرنیسم دموکراتیک، خود بحثی جدید از مارکسیسم است که از طرف فیلسوف آمریکایی مورای بوکچین پس بعد از شکست‌های پی‌در‌پی مارکسیسم در غرب مطرح شد.
او بر این باور است که در غرب اختلافات اساسی رخ می‌دهند و سبب انقلاب می‌شوند. در واقع، رقابت بین کار و سرمایه نیست؛ بلکه دشمنی انسان مدرن با طبیعت است که هر روز باعث از بین رفتن طبیعت و اکولوژی شده است. اوجالان با خواندن نوشته‌های بوکچین در امرالی نامه‌ای، برای او نوشت و خود را شاگرد وی توصیف کرد. براساس اطلاعات وتحقیقات اوجالان، مدرنیته سرمایه‌داری، منشا اختلافات و جنگها است. اوجالان اعتقاد دارد مدرنیته سرمایه‌داری با دو پای خود یعنی اقتصاد سرمایه‌داری و سیستم سیاسی دولت-ملت به ادامه حیات خود اصرار می‌کند. ملتی که در فکر انقلاب است، لازم است این دو پای نظام سرمایه‌داری یعنی دولت و اقتصاد سرمایه‌داری را هدف جنگ انقلابی خود قرار دهد. بر این مبنا پ.ک.ک بر ضد تمام دولت‌ها و سیستم اقتصاد سرمایه‌داری و در نگاهی ایدیولوژیکی ضد دولت- ملت کُرد فعال است و هر فرد و گروه و احزابی که در چارچوب ایجاد دولت- ملت کُرد فعال است، دشمن توصیف می‌کند.
بر اساس نوشته‌های اوجالان با مبارزه بر مبنای مدرنیته دموکراتیک می‌توان جای مدرنیته سرمایه‌داری را گرفت و سیستم سیاسی آن نیز کنفدرالیسم دموکراتیک است که در آن هر ملتی می‌تواند امور سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و دفاعی و اجتماعی خود را مدیریت کند. هرچند این شکل و برنامه همانند جامعه کمونیستی یا مدینه اسلامی، مدلی آرمانی است. چون در حال حاضر سیستم‌های سیاسی دنیا بر اساس دولت- ملت و اقتصاد سرمایه‌داری شکل گرفته است و اقتصاد سرمایه‌داری و دولت همدیگر را تقویت می‌کنند. اوجالان عتقاد دارد برای جایگزین کردن و نابودی این سیستم، باید توانایی نابودی دو بال آن باشد. البته اوجالان می‌داند که این امر در توان پ.ک.ک وشاخه‌های آن نیست. همانطور که پ.ک.ک در کوبانی در مقابل داعش که حتی دولت هم نبود شکست خورد؛ و در نهایت، از امریکا که دشمن ایدیولوژیک است، یاری گرفت.
اگر بخواهیم تحلیلی درباره این عقاید پ.ک.ک/ پژاک انجام دهیم، یکی از مهمترین شعارهای آن برادری ملت‌ها است و ریشه آن را در مدرینته دموکراتیکی اوجالان می‌بینیم. اما پژاک به عنوان شاخه ایرانی پ.ک.ک، به دموکراسی اعتقاد ندارد و مخالفان را به قتل می‌رساند و کودکان را می‌رباید.
سوران اختر سمر
جوانی بیست و شش ساله اهل روستای روار شهرستان سروآباد، کارگر و دارای فرزند یک ساله؛ در سال 1399 توسط پژاک به دلیل باج ندادن به نیروهای پژاک کشته شد.
بیشتر بخوانید:
ترور فجیع یک کولبر توسط پژاک
سامان دانشور
بر اساس اطلاعات به دست آمده، سامان اهل روستای گویزه کوره مریوان بود که چند سال قبل جذب پژاک شده، اما بعدا پشیمان و جدا شده بود. اما چون پژاک خروج اعضا را خیانت می‌داند، او در بهار 1398 در مقابل چشمان خانواده، ترور کرد.
اسرین محمدی
مدتی قبل، ویدیویی از مادر اسرین محمدی اهل سردشت پخش شد که در آن مادر اسرین می‌گوید که دخترش چند سال، در سن بسیار پایین، توسط پژاک ربوده شده است. چندی پیش نیز پژاک، مدعی شد او در حمله ارتش ترکیه کشته شده است. اما مادر اسرین تاکید کرده که اسرین هنگام فرار از مقرهای پژاک، از پشت هدف گلوله قرار گرفته است. لازم به ذکر است متاسفانه پژاک بر خلاف حقوق بین‌الملل و اصول کنوانسیون کودک، کودکان زیر 18 سال را جذب خود می‌کند.
بیشتر بخوانید: ماجرای تراژدیک اسرین محمدی
اخاذی و باج از کولبران
بر اساس گزارش‌های دریافتی از کولبران، پژاکف تحت پوشش مالیات انقلابی یا گمرک و کمک، بار کولبران را مصادره می‌کند.
اخاذی از ثروتمندان و صاحبان کارگاه‌ها
یکی از این رفتارهای پژاک در مناطق مرزی ایران، باج گرفتن از صاحبان کارگاه‌ها و هتل‌ها و ثروتمندان به نام کمک و مساعدت است. آنها با این اقدام، امنیت سرمایه‌گذاری را خدشه‌دار کرده و زمینه کولبری و فقر را فراهم می‌کنند. لذا باید تاکید کرد تروریسم پژاک، امنیت، ثبات و توسعه و جان و مال کردهای ایران را هدف گرفته است.