از جمله اقدامات خشن و دیکتاتورمأبانه «پ‌ک‌ک» می‌توان به پاکسازی، حذف فیزیکی و تسویه دسته‌جمعی مخالفان و سرکوب خشن و بی‌رحمانه منتقدان، شخص‌پرستی حول محور اوجالان، رویکرد پلیسی در کنترل و مدیریت اعضای گروه، سانسور شدید، آدم‌ربایی، ممنوعیت ازدواج اعضا، استفاده از زنان و کودکان در امور نظامی و امنیتی و حتی بمب‌گذاری، استفاده از زنان و دختران در اموری که خارج از توانایی‌های آنهاست، قاچاق مواد مخدر، عدم تحمل هرگونه انتقاد و مخالفت و ایجاد سیستم خودکامگی و اقتدارگرایی اشاره کرد.
در ادامه این یادداشت، با استناد به گزارشات معتبر نهادهای بین‌المللی، اهم موارد نقض حقوق بشر در «پ‌ک‌ک» بیان خواهد شد.
قتل و ترور مخالفان و منتقدان سران گروه
به جرات می‌توان گفت «پ‌ک‌ک» در این زمینه در جهان رکورددار است. از زمان تشکیل این گروه و آغاز فعالیت‌های مسلحانه آن، تعداد بسیار زیادی از مخالفان و حتی افراد جداشده از آن، ترور شده‌اند و «پ‌ک‌ک» حتی به برخی افراد عضو نیز رحم نکرده است. به عبارت دیگر، در این گروه فرد باید به طور کامل گوش به فرمان فرمانده باشد و در غیر این صورت، با خطر جدی ترور مواجه خواهد شد.
یکی از مهم‌ترین افراد ترور شده عضو این گروه، «سکینه جانسیز» (Sakine Cansız) است. او در 9 ژانویه سال 2013 و در پاریس به همراه 2 زن فعال کرد دیگر کشته شد. هرچند هنوز نمی‌توان به طور دقیق قاتل یا قاتلان و آمران را شناسایی کرد اما به دلیل برخی شواهد، نمی‌توان از احتمال نقش «پ‌ک‌ک» در این قتل چشم‌پوشی کرد. گفتنی است جانسیز از بنیانگذاران «پ‌ک‌ک» و بسیار به اوجالان نزدیک بود.
اما چرا ممکن است «پ‌ک‌ک» یا گروه‌هایی در این سازمان، نقش مهمی در قتل وی داشته باشند؟
1- از مدت‌ها قبل از ترور، بین جانسیز و رهبران «پ‌ک‌ک» مستقر در آلمان اختلاف نظر جدی وجود داشت.
2- در زمان قتل، دولت ترکیه و اوجالان در حال مذاکره برای رسیدن به توافقی درباره صلح بودند و بنا بر شواهد و اسناد موجود، جانسیز مخالف صلح یا روش اوجالان برای رسیدن به صلح بود.
3- طبق اطلاعات موجود، به دلیل اختلافات درباره اعدام « Mehmet Şener » (محمد شَنر) بین جانسیز و کادر رهبری پ‌ک‌ک، وی از مشاغل عملیاتی اخراج و در نهایت به اروپا اعزام شد. درگیری‌های فوق، یک جنگ درون حزبی بود که در نهایت با پیروزی جناح اوجالان و قتل «شَنر» در سال 1991 پایان یافت. گفتنی است محمد شَنر نامزد جانسیز و از منتقدان جدی اوجالان بود. وی صراحتا تاکید کرده بود اوجالان با استفاده از دختران و زنان عضو «پ‌ک‌ک»، برای خود «حرمسرا» درست کرده بود.
4- جانسیز با «Ferman Hussein » (فرمان حسین) شهروند سوریه و رهبر شاخه نظامی «پ‌ک‌ک» مخالف بوده است. جانسیز همچنین با «Zübeyir Yılmaz » (زبیر ییلماز) مدیر مالی «پ‌ک‌ک» اختلافات جدی داشته است. گزارش‌ها از احتمال خشونت جنسی «ییلماز علیه جانسیز حکایت دارد. همچنین برخی منابع اعلام کردند زبیر ییلماز، سکینه جانسیز را به دلیل انتقاد از فرمان حسین، تهدید کرده بود.
5- واکنش «پ‌ک‌ک» به خبر قتل جانسیز، بسیار ملایم بوده و هر نوع اظهارنظر را منوط به اعلام رسمی تحقیقات فرانسه کرده‌اند. اگر گروه‌های امنیتی ترکیه و مرتبطان آن، در قتل نقش داشتند؛ واکنش «پ‌ک‌ک» باید شدیدتر می‌بود.
6- بنا به گزارش رسمی دولت فرانسه، قاتل یا قاتلان بدون مشکل وارد ساختمان محل اقامت جانسیز و همراهانش شده‌اند. این امر، آشنا بودن ضارب را به ذهن متبادر می‌کند.
موارد یاد شده، از جمله دلایلی است که می‌توان درباره نقش احتمالی «پ‌ک‌ک» در قتل جانسیز ذکر کرد.
7. قتل سکینه جانسز و دو زن دیگر به اذعان چندین عضو سابق پ.ک.ک، ارتباط میت ترکیه و پ.ک.ک را نشان می‌دهد. ظاهرا هاکان فیدان و اوجالان، توافق کرده بودند که قاتل را معرفی نکنند. هرچند رسانه‌ها گمانه‌زنی‌هایی در مورد هویت قاتل داشتند. زیرا برخی مدعی بودند نفوذی‌های میت در پ.ک.ک فعال بودند.
8. عمر گونی (متولد 1982) فردی که عکس اوجالان را در برج ایفل بلند کرد، در سال 2011 جذب پ.ک.ک شده بود. قبلا کسی او را نمی‌شناخت، اما در طول دو سال آنقدر پیشرفت کرد، که به جانسیز دسترسی داشت. چطور امکان دارد فردی تُرک در پ.ک.ک رشد کند؟ دلیل اینکه این اعضای میت به این سرعت در پ.ک.ک رشد می‌کنند چیست؟ ارتباط پ.ک.ک و میت با یک هدف مشخص؟
البته، جانسیز نخستین و قطعا آخرین عضو ترور شده «پ‌ک‌ک» نبوده و نخواهد بود. شاید بتوان فرضیاتی نیز ارائه کرد که «پ‌ک‌ک» و شاخه‌های آن در قتل جانسیز دخالتی نداشتهاند اما برای هزاران عضو برجسته و عادی ترور شده «پ‌ک‌ک»، باید نام متهم ردیف اول و اصلی را خود «پ‌ک‌ک و رهبری آن» ذکر کرد.