“آپو سخت به انضباط فکری و آموزش سیاسی معتقد بود. در اردوگاه تعلیماتی‌اش در دره بقا لبنان جای نخست به آموزش ایدئولوژیک تخصیص یافته بود. وی داوطلبان ورود به پ ک ک را با تحقیر به چشم کالاهای معیوب و آسیب‌دیده می‌نگریست. نوجوانان روستایی خشن را تحت آموزش‌های سخت قرار می‌داد که به شستشوی مغزی شبیه بود. آپو در طی دیدار با من می‌گفت سرمایه گذاری در ایدئولوژی بیشتر از این رو مهم است ما می‌توانیم ظرف یکسال پس از اتمام آموزش هفتاد درصد داوطلبان را در میدان جنگ از دست بدهیم. اما شخصا حاضر نبود تن به این کارها بدهد و خطر را بپذیرد. آپو کسی نبود که عملیات را در میدان اداره کند. عزم پیروانش را جزم کرده بود تا در میدان جنگ کشته شوند و این را بارها تکرار می‌کرد. شیوه‌های پ ک ک به منتهای درجه خش و عاری از رحم و شفقت بود. هدف پ ک ک نه فقط نیروهای ترکیه بلکه روستائیان کرد محافظ روستاها و اعضای خانواده آنان نیز بود. پیروان آپو در کشتن زنان و کودکان و سوزاندن مدارس و کشتن معلمان شهرتی کسب کردند. این‌ها فقط برای اعضای پ ک ک معنا داشت . من در بین مردم متوجه شدم این حرف‌ها برای مردم بی معنی است.”
جاناتان رندل، خبرنگار جنگی، سال‌های متمادی در مناطق مختلف خاورمیانه از جمله مناطق کردنشین بوده و با افراد مختلف از جمله عبدالله اوجالان بارها دیدار و گفتگو کرده است.
برگرفته از صفحه 308 کتاب “After such knowledge what forgiveness”.