استان آذربایجان غربی موزائیک اقوام و ادیان است. کرد و آذری مسلمان در کنار ارمنی و آشوری مسیحی. طی قرنها با هم زندگی مسالمتآمیز داشته و دارند. این زندگی مسالمتآمیز در حالی صورت میگیرد که این استان در منطقهای بسیار مهم و در همسایگی سه کشور عراق، ترکیه و جمهوری آذربایجان قرار دارد. استان آذربایجان غربی با توجه به این موقعیت خود و برخورداری از فرصتهای بسیار جهت رشد و توسعه از رشد و توسعه شایسته خود برخوردار نیست و میتواند گامهای بسیار مهم اقتصادی بردارد. وجود چندین گمرک مرزی با ترکیه، عراق و جمهوری آذربایجان نمونه بارز این پتانسیلهاست. اما داشتن مدیریت قوی و شایسته و همچنین نمایندهای توانمند و خبره در رسیدن به این هدف مهم یعنی خواسته مهم مردمی نقش اساسی دارد. رشد و توسعه اقتصادی پایه و اساس پیشرفت همه جانبه هر جامعه است.
برای رسیدن به این هدف می توان از شیوههای مختلف استفاده کرد که انتخاب نمایندگان دلسوز و خبره یکی از مهمترین ابزارهاست. انتخاب افراد برای نمایندگی و دفاع از منافع استان بایستی براساس شایستگی علمی و عملی باشد نه تعلق به قومی خاص. صرف تعلق به یک قوم به معنای شایسته بودن یا نبود نیست، چرا که در مجلس و در دفاع از منافع استان، فرد از هر قومیتی باشد به زبان رسمی یعنی فارسی دفاع میکند و هرگز در هیچ یک از مواد قانونی نیز تبصرهای وجود ندارد که نمایندهای بتواند به استناد آن فقط برای قومی خاص امتیازی بگیرد. نمایندگان به نام استان و حوزه انتخابی خود حرف میزنند نه به نام قومیت.
اگر امروز شاهد فعالیت های ضدمردمی افرادی مانند الیار ماکویی و چهرگانی هستیم که به نام ترکهای آذری اما به کام منافع فردی خود و دستگاههای استخباراتی ترکیه تلاش میکنند تا جنگ قومیتی کرد و آذری به راه بیندازند، باید هوشیار باشیم که این افراد از جنس مردم استان نیستند چرا که گر کسی از جنس مردم باشد در بین مردم خواهد بود نه در لندن، واشنگتن، پاریس، برلین… کسانی که در بین مردم نیستند نمیتوانند خواستههای مردم را درک کنند. این افراد اگر واقعا نیت خیر دارند – که ندارند – میتوانند بزرگترین درس مردمی بودن را از همان محیطهای مردمی اروپا و آمریکا یاد بگیرند چرا که مردم آنجا افراد را براساس شایستگی میسنجند نه تعلق به قوم و رنگ و نژاد خاصی و با هر گونه گرایش نژادپرستانه مخالفت و برخورد میکنند. لذا تجویز نسخه نژادپرستانه بین دوم قوم اصیل ایرانی یعنی کرد و آذری کاری است که فقط بدخواهان واقعی مردم میتوانند انجام دهند.
انتخابات بهترین، مطمئنترین و سادهترین راه رسیدن به دموکراسی است لذا نباید فرصتهای تاریخی برگزاری انتخابات را از دست بدهیم. عدم شرکت در انتخابات یعنی فراهم کردن غیرمستقیم زمینه برای فعالیتهای افراطیون نژادپرست.