داعش، کومله، سازمان تروریستی مجاهدین خلق، تروریستهای جنوب شرق ایران (بلوچستان و سیستان)، پژاک، گروه مسلح و شبهنظامی الاحوازیه، پ.ک.ک و … تفاوتی نمیکند؛ هرجا پای یک گروه تروریستی در میان باشد، شبکههای ماهوارهای فارسیزبان از آنها حمایت میکنند. عکسهای زینب جلالیان با سلاح منتشر شده؛ اما آنها او را فعال مدنی میخوانند. گروه تروریستی و ضدایرانی کومله، همانند پژاک و پ.ک.ک و حزب دموکرات کردستان ایران؛ متهم به اقدامات تروریستی، ربایش کودکان، اخاذی و قاچاق مواد مخدر هستند؛ اما در این رسانهها «تبعیدیان» توصیف شدهاند. صدها مورد اقدامات تروریستی و قتل کردهای ایران در کارنامه گروههای تروریستی کُرد ثبت شده، اما اثری از آنها در سایت و گزارشهای تلویزیونهای فارسیزبان نیست تا ثابت شود حقوق بشر و جان مردم برای این شبکهها تا زمانی ارزش دارد که بتوان با آن بازی سیاسی راه انداخت.
بی.بی.سی فارسی؛ در این میان نقش میاندار را ایفا کرده و در آخرین نمونه، قصد کرده تا کومله را تطهیر کند. بی.بی.سی فارسی؛ وقاحت و حمایت از تروریسم را به اوج رسانده و همه استاندارهای ادعایی در مورد حرفهای بودن را زیر پا گذاشته و به صراحت از نقض حقوق کودکان در این گروه سخن میراند و از سران این گروه سوال نمیپرسد چرا علیرغم ادعای جنگ برای آزادی و حقوق کردها، افراد زیر سن 18 سال را به خدمت گرفته (بخوانید فریب داده و ربوده است)؟ بیبیسی مدعی است که این تروریستها به دلیل دیدگاههای چپگرا و سکولار، فعالیتشان در ایران ممنوع شده؛ درحالی که کومله به دلیل اقدامات تروریستی و مسلحانه متعدد علیه مردم، منفور کردها نیز هستند. همچنین بی.بی.سی به این سوال پاسخ نمیدهد که کدام حزب سیاسی، نیروی مسلح دارد؟ کدام حزب سیاسی در کوهستان مقر خود را برپا کرده است؟ کدام حزب سیاسی اسلحه به کودکان زیر 15 سال داده است؟
همچنین بی.بی.سی در این گزارش که به صراحت رپورتاژی برای یک گروه تروریستی است، کودکان و نوجوانان ناآگاه فریب خورده و یا ربوده شده را «جوانان آرمانگرا» توصیف کرده و اعضای مسلح کومله را «فعالان سیاسی» میخواند. تناقض گزارش رسانه رسمی دولت بریتانیا با آن سابقه سیاه در تجزیه و قتل و غارت کشورهای منطقه و خیانت به کردها آنجاست که خبرنگار این شبهرسانه ضدایرانی به صراحت نوشته: «اعضای کومله لباس متحدالشکل نظامی میپوشند و مسلح هستند». به راستی در انگلستان هم اعضای احزاب سیاسی، لباس متحدالشکل نظامی میپوشند و مسلح هستند؟ اعضای احزاب سیاسی در کوهستان مقر دارند و در گروههای دو سه نفره برای اخاذی و ترور وارد کشورهای دیگر میشوند؟
بی.بی.سی برای صدور مجوز برای اقدامات تروریستی کومله به یک دروغ دیگر نیز متوسل شده است: «زبان کردی در مدارس ایران آموزش داده نمیشود». این رسانه فراموش کرده که اکنون آموزشگاههای مختلف و دانشگاههایی در ایران زبان کُردی را آموزش میدهند. نکته دیگر در گزارش پر از دروغ بی.بی.سی آنجاست که نوشته: «از نظر عاطفی هم آنان با آزمون دشواری روبرو هستند. بیشتر این جوانان پیش از این هرگز دور از خانواده زندگی نکردهاند و در سه ماه اول آموزش، اجازه ارتباط با خانواده خود را ندارند». تمام گزارش بی.بی.سی، تایید گزارش دیدبان حقوق بشر کردستان ایران از وضعیت کمپها و مقرهای گروههای تروریستی کُرد است. آیا در احزاب سیاسی، ارتباط اعضا با خانواده قطع میشود؟ چرا یک حزب که به شعار خود اعتقاد دارد، باید اعضای جوان به خصوص اعضای دختر خود را مجبور به قطع ارتباط با خانواده کند؟ اصولا خانواده، عشق و ازدواج؛ چه جایگاهی در این گروههای تروریستی دارد؟
در مجموع این مطلب کوتاه بی.بی.سی، بیش از انکه یک گزارش مستند و دارای ارزش خبری از مقرهای گروههای مسلح باشد؛ یک رپرتاژ برای گروهی تروریستی است که مانند همتایان کُرد خود، بلای جان کردها شدهاند. اما در بازی سیاسی- رسانهای برای تطهیر گروههای مسلح کُرد ضد ایرانی، بی.بی.سی تنها نیست یک همکار مهم دارد: «ایران اینترنشنال»؛ رسانهای که از وابسته خواندن به پول عربستان سعودی- مهمترین بازیگر ضد ایرانی منطقه- ابایی ندارد. عربستان سعودی که در رقابت با ترکیه، ایران و دولت بشار اسد؛ صراحتا از کردهای وابسته به گروه تروریستی پ.ک.ک در سوریه و عراق حمایت کرده تا به این کشورها ضربه بزند. عربستان سعودی که هرجا گروهی تروریستی در منطقه حاضر است؛ رد پای پولهای نفتی این کشور قبلیهای نیز دیده میشود؛ از جنوب شرق ایران تا منطقه خوزستان و از پژاک و پ.ک.ک گرفته شبهرسانه نفرتپراکن به نام ایران اینترنشنال.
شبکه سعودی اینترنشنال، مشخصا از عناصر تروریستی پژاک/پ.ک.ک به عنوان مجری برنامه و خبر استفاده میکند. یکی از این افراد؛ «شلر حقانیفر» است که قبلا در تلویزیون پ.ک.ک مجری خبر بود. دیگر افراد و اعضای پ.ک.ک و پژاک که مهمترین بازیگر ضد کردی منطقه هستند و در شبکه سعودی اینترنشنال حضور دارند یا داشتند؛ عبارتند از: «سامان رسولپور، شاهد علوی و میثم بادامچی و…». این شبکه ضد ایرانی دقایقی پس از حملات تروریستی اهواز در تابستان سال 1397 با عاملان حمله تماس گرفته و با آن مصاحبه کرد که این کار به طور مشخص بر خلاف قوانین و قواعد رسانهای است. حضور عناصری از الاهوازیه، پ.ک.ک، پژاک، ارتجاع پان ترکیسم، حزب دموکرات کردستان و… این شبکه را به محل تجمع عناصر ضد ایرانی تبدیل کرده که تنها وجه اشتراک آنها، ضدیت با ایران است.
همچنین فرد دیگری به نام سامان رسولپور نیز از اعضای گروه تروریستی پژاک در ایران اینترنشنال فعال است که ادعای حرفهای و مستقل بودن این رسانه را زیر سوال برده است. در زمان تاسیس این شبکه تحت حمایت رژیم سعودی، سامان رسولپور برادر سوران رسولپور و با نام مستعار فواد بریتان از اعضای ارشد گروه تروریستی پژاک از سوی سیامند معینی رئیس اروپانشین پژاک و بر اساس توافق نماینده رژیم سعودی در گروه الاحوازیه با سیامند معینی، به شبکه مذکور منتقل میشود تا جمع تروریستهای پژاک در این شبکه تکمیل شود.
در مجموع میتوان گفت هدف این رسانهها، نه جریان آزاد اطلاعات، و نه حمایت از مردم ایران است. حضور عناصر تروریست پژاک و پ.ک.ک نشان میدهد هدف این شبکهها، تجزیه ایران و قتل مردم ایران است…