پس از تشکیل جمهوری ترکیه توسط مصطفی کمال آتاترک، قیام‌های گوناگونی در سراسر ترکیه علیه او آغاز شد. قیام شیخ سعید پیران از جمله مهم‌ترین آنهاست که با هدف بازگرداندن نظام سلطنتی عثمانی و توسط یک رهبر بسیار بانفوذ دینی کرد یعنی شیخ سعید پیران/پالو آغاز شد. در ابتدا، این قیام مورد حمایت بریتانیا قرار گرفت اما پس از تسلیم شدن ترکیه در قضیه موصل و واگذاری آن به عراق تحت قیمومت بریتانیا، بریتانیا نیز دست از حمایت از کردها کشید. شیخ سعید و نیروهایش دیاربکر را محاصره کردند. در حالی که سپاه هفتم ترکیه به فرماندهی مرسل پاشا هنوز مقاومت می‌کرد، سپاه هشتم به فرماندهی کاظم قرابکر، که خود کرد بود، به کمک سپاه هفتم آمد و قیام را سرکوب نمود. قیام شیخ سعید، علی رغم درخواست مکرر او، مورد حمایت درسیم و دیاربکر قرار نگرفت لذا سریع شکست خورد.
شیخ و حدود پنجاه نفر از یارانش برای عبور از مرز به عراق و پناه بردن به بریتانیا تلاش کرد و قصد داشت مخفیانه از ترکیه خارج شود. محل اختفای شیخ و یارانش توسط قاسم بیک، از سران طایفه جبران و برادرخانم شیخ سعید، به دولت گزارش شد. آنان دستگیر و در 4 سپتامبر 1925 اعدام شدند.