کردستان ایران با توجه به موقعیت ویژه جغرافیایی و اجتماعی ایران، یکی از مراکز مهم صنایع دستی است. شرایط زندگی اقتصادی-اجتماعی کردهای ایران به ویژه در گذشته ایجاب می‌کرد تا بیشتر نیازهای خود را تامین کنند و به نوعی خودکفا شوند. صنایع بافتنی یکی از کارهای مهم این مردم می‌باشد که هم جنبه هنری و زیباشناختی دارد و هم یک رکن مهم اقتصادی است. در میان انواع موارد بافتنی می‌توان به تَون/دارقالی اشاره کرد که برای فرش و یا قالی و گلیم بر پا می‌کردند. همچنین، برای نیازهای زندگی عشایری و روستایی محصولات متنوع دیگری مانند برپشت، چوال، خورج، خورجک، مافور، کناره، خالیچه، امنی، جاجم، برک، چارک… درست می‌کردند.
در بیشتر موارد فرش و گلیم‌های آنان توسط دلالان و بیشتر با قیمت ارزان خریداری می‌شد/می‌شود و پس از آن به عنوان صادرات فرش و به نام شرکت‌های مختلف بازرگانی راهی کشورهای مختلف به ویژه آلمان می‌گردید/می‌گردد. با مقایسه قیمت خرید از تولید کننده محلی و قیمت فروش در بازارهای اروپایی متوجه می‌شویم تفاوت قیمت در حد چند برابر است در حالی که بار اصلی کار بر دوش زنان و دختران می‌باشد.
با توجه به اهمیت روزافزون اقتصاد در رشد و توسعه به ویژه برای مناطق کردنشین، فعالان اقتصادی کرد می‌توانند با ساماندهی مناسب و به‌روز این حوزه هم صنعت مهم مذکور را از دست دلالان در بیاورند و هم به عنوان برند و محصول زنان و دختران محلی معرفی کنند تا ضمن افزایش دستاورد اقتصادی برای آنان مالکیت معنوی آنان نیز نقض نشود. مراجعه به مراکز ذیربط و ثبت انواع فرش و گلیم و یا دیگر محصولات سنتی می‌تواند گامی مهم در معرفی این محصولات باشد و سرانجام می‌تواند برای توسعه اقتصاد محلی موثر واقع شود.