در مورد جمهوری یازده ماهه مهاباد بسیار گفته و نوشته‌اند. کردها تلاش می‌کنند با نگاهی احساسی آن را کعبه آمال خود در آن دوره معرفی و قاضی محمد را فردی خارق‌العاده توصیف کنند. اما همه آنان نیز این نکات را در مورد جمهوری مهاباد قبول می‌کنند که:
این جمهوری فقط یازده ماه عمر کرد و در طی این مدت حتی ارتش نیز نداشت. پیشمرگه های ملامصطفی بارزانی که از دست حملات انگلیس از عراق گریخته بودند نقش ارتش را برای آن ایفا می کردند و حتی عشایر اطراف مهاباد نیز از آن حمایت نمی‌کردند.
بایستی این سوال را پرسید: اگر جمهوری مهاباد به شوروی وابسته نبود، اگر شوروی آن را تاسیس نکرد، اگر مردمی بود و… چرا حتی دو ساعت نیز بدون حمایت شوروی دوام نیاورد؟ چرا پس از اعدام قاضی و دیگران مردم اعتراض نکردند؟ چرا عشایر مسلح در حمایت از آن حتی یک گلوله شلیک نکردند؟ چرا دولت مرکزی در اولین فرصت پسر قاضی را با بورس دولتی راهی اروپا کرد و خانواده او نیز با اشتیاق قبول کرد؟!
جمهوری مهاباد، طرح شوروی با هدف الحاق خاک ایران به خاک شوروی بود؛ اما با اعتراض کشورهای غربی به ادامه حضور شوروی در ایران این پروژه ناکام ماند.