مارتین وان برویین سن، نویسنده کتاب «جامعه‌شناسی کُرد»، در صفحه 146 در مورد حاجو یکی از شخصیت‌های مطرح کُرد در تاسیس کمیته خویبون می‌‌نویسد: «وی یکی از اعضای برجسته کمیته خویبون و طراح شورش آرارات بود. وقتی ارتش ترکیه عرصه را بر شورشیان آرارات تنگ کرد، حاجو حملات بسیاری بر جنوب شرق ترکیه ترتیب داد.
حاجو در میان آغاهای کرد وجهه‌ای نداشت؛ زیرا رقیبی بسیار نیرومند و خطرناک بود. وی به زودی توجه فرانسویان را جلب کرد و هدف از این امر نیز تکمیل شیوه‌‌های دیرین برای به زیر حکم کشیدن سایر گروه‌های مخالف فرانسه بود. حتی با همکاری فرانسویان شهرکی به نام “تربه‌سپی” برای خود ساخت که اکنون یک شهر است. در حالی که وقتی حاجو از ترکیه به سوریه آمد هیچ ملکی نداشت. هیچ یک از روستاها هرگز مالیاتی، نپرداخته بود اما با آمدن حاجو به این کار آغاز کردند و البته این به میل و رضایت نبود. مختارها عاقلانه‌تر دیدند به جای این که معروض حملات غیرقابل پیش‌بینی حاجو واقع شوند، هر سال مالیات مقطوعی به وی بپردازند.
حاجو در اصل پس از مرگ پدرش به دنیا آمده بود و توانایی‌های لازم برای تبدیل به سرکرده و رئیس قبیله را داشت. او برای رسیدن به این مقام و موقعیت هرگونه قید اخلاقی و مسلکی را زیر پا می‌گذاشت. وی کارشناس غارت و راهزنی بود. همیشه یک مشت مردان سرسپرده و آزارگر را همراه خود داشت. باری حاجو غارتگری زبردست بود».