پاول یوزف گوبلس (گوبلز) سیاست‌مدار ناسیونالیست آلمانی که از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ وزیر پروپاگاندای رایش سوم بود، به اصطلاحی به نام «دروغ گوبلزی» (دروغ بزرگ) شهره است. دروغ بزرگ یک تکنیک در پروپاگاندا است. این تکنیک را ابتدا یهودیان بکار می‌بستند. هیتلر در کتاب نبرد من می‌گوید «شکست آلمان در جنگ جهانی اول را به این دلیل پذیرفتند که یهودی‌هایی که دارای نفوذ در مطبوعات بودند، از این تکنیک استفاده کردند». این روش مستلزم آن است که دروغ چنان عظیم باشد که هیچ کس باور نکند که «کسی آنقدر گستاخ باشد که چنین بی‌شرمانه حقیقت را تحریف کند».
این بی شرمی در تحریف حقیقت را می‌توان به وضوح در رفتار یک گروه استالینی همچون پژاک مشاهده کرد. دیدبان حقوق بشر کردستان ایران همانگونه که در رفتار آن مشخص است و همه شئون آن نیز در معرض قضاوت افکار عمومی قرار دارد، هیچگاه وارد فعالیت سیاسی نشده است. چرا که منزلت حقوق بشر و حقوق شهروندی فراتر از رفتارهای حزبی و سیاسی است. موضوع نیز بسیار واضح است. در صورتی که یک گروه سیاسی و یا یک گروه شبه‌نظامی نظیر پژاک که فقط نام حزب را یدک می‌کشد و رفتار آن هیچ تناسبی با تعاریف مدرن از حزب سیاسی ندارد، وارد کنش‌های مبتنی بر فعالیت‌های حقوق بشری شود، در عمل نمی‌تواند به میثاق جهانی حقوق بشر وفادار بماند؛ زیرا منافع حزبی و گروهی همواره مقدم بر هر چیزی خواهد بود. لذا با این استدلال است که دیدبان حقوق بشر کردستان ایران اصرار دارد وارد رفتارهای حزبی نشود. البته از دید پژاک، دفاع از حقوق مردم کُرد، پیگیری سرنوشت کودک‌سربازان ایرانیِ ربوده شده توسط نیروهای این گروه، پوشش اخاذی از فعالان اقتصادی و کارگاه‌های تولیدی (نقض حقوق اقتصادی مردم و حق دسترسی به شغل) و…. در یک کلام «پوشش اقدامات ستیزه‌جویانه و ضد حقوق بشری پژاک» فعالیت حزبی است؛ اما ترور، اخاذی، قاچاق انسان و مواد مخدر و…. که توسط پژاک انجام می‌شود، «جنبش مقاومت کُردی و احقاق حقوق کردها» است!
متاسفانه پس از طرح مطالبات تعدادی از خانواده‌های آسیب‌دیده از خشونت و افراطی‌گری‌های شبه‌نظامیان پیکارجوی پژاک، ابتدا عوامل فریب و ربایش کودکان کُرد نظیر کاوه سقزی که یک فرد کم‌سواد و شرور است، وارد فاز تهدید و فحاشی و اتهام‌زنی شدند تا بلکه اقدامات حقوقی وکلای دیدبان حقوق بشر کردستان ایران را متوقف کنند.
این در حالی است که وکلای دیدبان با مشاهده این رفتارهای نامتعارف با جدیت بیشتری وارد فاز پیگیری حقوق شهروندان کُرد ایرانی شدند. اما در ادامه رفتارهای مضحک و غیرعقلانی پژاک و پ.ک.ک، شب گذشته (یک‌شنبه 10 فروردین 1398) یادداشتی شتابزده و گوبلزی که سراسر اتهام‌زنی و دروغ‌پراکنی است، از سوی سایت اینترنتی وابسته به پژاک و پ.ک.ک به نام فرات منتشر شد.
به‌هر حال ادعاهای گوبلزی وب‌سایت وابسته به پژاک، توسط وکلای دیدبان حقوق بشر کردستان ایران که یک نهاد حقوق بشری مورد اعتماد شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد است، مستندسازی شده و بلافاصله به اطلاع مراجع ذیربط و قانونی در سازمان ملل متحد رسیده است و با کمک چند وکیل ایرانی در چند کشور اروپایی که از دوستان و همکاران دیدبان حقوق بشر کردستان ایران هستند، این ادعاهای عاری از حقیقت، در حال پیگیری قضایی است. لذا به مسئولین و گردانندگان گروه شبه‌نظامی پژاک و رسانه‌های وابسته، موارد زیر اعلام و پیشنهاد می‌شود در اسرع وقت مورد توجه و اقدام قرار گیرد. در غیر این صورت به توصیه مراجع قانونی در سازمان ملل متحد، اقلیم کردستان عراق و کشور ایران، پیگرد قضایی گروه پژاک که به نام حزب حیات آزاد کردستان و … در اروپا و عراق فعالیت می‌کند، در دستور کار قرار خواهد گرفت:
1. اگر مستندات محکمه‌پسند در خصوص وابستگی دیدبان و اتهامات مطرح شده در سایت فرات علیه دیدبان حقوق بشر کردستان ایران دارید، بلافاصله و بدون کمترین تعللی منتشر کنید. در غیر این صورت گزارش سراسر کذب منتشره را از خروجی سایت خود حذف کنید. یادآوری می‌شود تیم حقوقی دیدبان حقوق بشر کردستان ایران اقدامات حقوقی و قضایی جدی را در دستور کار خود قرار داده است که پژاک و نیروهای آن، به زودی نتایج آن را خواهند دید.
۲. ضروری است با هدف کاهش نگرانی خانواده‌های کُرد ایرانی، در رابطه با دو موضوع «شیوع کرونا در کمپ‌های پژاک و اطلاع از وضعیت کودکان و نوجوانان و جوانان کُرد که به هر نحو هم اکنون در اختیار پژاک در کوهستان‌های شمال عراق هستند« اطلاع‌رسانی شفاف صورت بگیرد و امکان کمک‌رسانی بهداشتی و خدمات درمانی میسر شود. این درخواست بشردوستانه هیچ تبعات سیاسی برای پژاک نخواهد داشت، اما نگرانی بخش وسیعی از خانواده‌های کُرد ایرانی را برطرف خواهد کرد و به نوعی جان اعضای پژاک را حفظ می‌کند. اگر پژاک حقیقتا نگران مردم کُرد است، باید به نیروهای خود برای دریافت امکانات درمانی و تست کرونا، دسترسی بدهد. این امر مبتنی بر حقوق اولیه بشر یعنی حق حیات نیز است.
3. بازگرداندن کودکان زیر ۱۸ سال که طبق کنوانسیون‌های بین‌المللی، کودک‌سرباز هستند، به خانواده‌های آنها با فوریت و با هدف نشان دادن حسن‌نیت انجام پذیرد. آنها یا توسط پژاک و عوامل شرور این گروه ربوده شده‌اند و یا فریب خورده‌اند. در هر صورت استفاده از کودکان، یک جنایت جنگی و جرم بین‌المللی است.
امیدواریم هیئت حاکمه شبه‌نظامیان پژاک که اغلب نیز در اروپا هستند، نسبت به این بیانیه رفتار عاقلانه‌ای در پیش بگیرند.