گزارشات نشان می‌دهد پ ک ک از زنان سواستفاده می‌کند
یک گزارش وزارت کشور ترکیه در فوریه سال 2017 با عنوان “سواستفاده از کودکان و زنان توسط سازمان تروریستی پ ک ک ک/ک.ج.ک.” چند مورد از سو استفاده از زنان را ذکر می‌کند و به مواردی از سازمان‌های بین‌المللی نیز اشاره می‌کند. به عنوان مثال، گزارشات دیدبان حقوق بشر می‌گویند ی.پ.گ. از کودکان زیر 18 سال برای جنگ استفاده می‌کند و این گروه تعهد نمی‌دهد این کودک‌سربازان را آزاد نماید. گزارش‌های مشابهی توسط کمیسیون مستقل بین‌المللی تحقیق و سازمان ملل نیز منتشر شدهاند. یک گزارش دیدبان حقوق بشر طی مصاحبه با چندین خانواده می‌گوید هیچ یک از کودکان با اطلاع خانواده خود جذب ی.پ.گ. نشده و هیچ ارتباطی با کودکان وجود ندارد و خانواده‌ها می‌گویند کودکان به زور و با فریب به عضویت در آورده شدهاند. وزارت خارجه آمریکا در “گزارش قاچاق افراد” در ژوئن 2016 می‌نویسد: “در ماه مه 2015 ی.پ.گ. و شاخه زنان آن ی.پ.ژ. برای افراد بالای 18 سال سربازی اجباری در کانتون عفرین در شمال استان حلب را اعلام کرد. اما در آوریل 2015 ی.پ.ژ یک دختر 16 ساله را بر خلاف اراده خانواده‌اش به سربازی برد.”
متشابها، بر اساس گزارش دیدبان کرد، مردم به زور و طبق قانون باصطلاح دفاع از خود توسط پ.ی.د. به سربازی برده می‌شوند و کودکان 12 سال نیز در این قانون جای می‌گیرند. این دیدبان گزارش کرد “در حالی که افراد بزرگسال در سوریه آموزش می‌بینند کودکان به مقرهای آموزشی پ ک ک در شمال عراق فرستاده می‌شوند.” این خلاف قوانین بین‌المللی است.
گزارش‌های دیدبان کرد همچنین داستان زنانی مانند فاطمه سلیم علی را ذکر می‌کنند. طبق این گزارشات “فاطمه سلیم علی یکی از کودک سربازهای قربانی پ.ی.د./ی.پ.گ. در سن 12 سالگی توسط این سازمان به عضویت در آمد. والدین او در طی مصاحبه‌ها گفتند فاطمه ناگهان ناپدید شد و با این که هوادار پ.ی.د./ی.پ.گ. بودند اما هرگز نمی‌خواستند دخترشان به عضوی این سازمان در بیاید. این سازمان اجازه نداد با دختر خود تماس بگیرند.
برخورد دوگانه رسانه‌های غربی در مورد پ.ک.ک
اما علی‌رغم همه این شواهد و گزارش‌های متعدد زنان مورد سواستفاده واقع شده، رسانه‌های غربی در این زمینه همچنان سکوت کرده‌اند. بیشتر خروجی رسانه‌های غربی به جای افشای چهره واقعی این سازمان از این گروه و گروه‌های وابسته به آن از جمله پ.ی.د./ی.پ.گ. تمجید می‌کنند. به تصویر کشیدن جنگجویان زن به عنوان “مبارزان آزادی” و همچنین اشاره به تعداد زیاد زنان جنگجو به عنوان اهمیت دادن این سازمان به برابری جنسی موضوعات عمده‌ای است که هنگام اشاره به این گروه مطرح می‌شود.
اینترنت پر از تصاویر زنان پ ک ک و مقالات درباره آنها است که به عنوان “قهرمان” مبارزه علیه داعش آنها را توصیف می‌کنند. در عین حال، منابع خیلی کمی را به موارد سواستفاده این سازمان از زنان اختصاص داده‌اند. ربودن، عضویت زوری، مسلح کردن دختران زیر سن قانونی و تجاوز به عنف به نظر می‌رسد برای رسانه‌های غربی در مقایسه با مبارزه با داعش مهم نیستند. نیویورک تایمز به قلم راد نورلند مقاله ای را با عنوان “سرکوب در ترکیه بهشت برابری جنسیتی را تهدید می‌کند”. این مقاله یکی از بهترین موارد تمجید از جنگجویان پ ک ک بود که مدعی بود “گریلاهای کرد از برابری کامل جنسیتی برخوردارند.” این گروه را نمودی از زندگی کردها در ترکیه معرفی می‌کرد. این مقاله مدعی بود “اگر هم این گروه از نظر ترکیه، ارورپا و آمریکا تروریست است اما حقوق زنان را محور کار خود قرار داده است”. انجمن زنان و دموکراسی ترکیه نیز در پاسخ به این مقاله نوشت از عنوان “برابری جنسیتی” علنا سواستفاده شده و اطلاعات این مقاله کاملا غلط است. مقاله این انجمن افزود: “نباید رادیکال نمودن زنان توسط پ ک ک با تحریک به خشونت را برابری جنسیتی نامید. پ ک ک نه تنها خشونت علیه زنان را کاهش نداده بلکه آنها را وارد چرخه خشونت کرده است و از نظر اجتماعی نیز این خشونت را از طریق خود این زنان توجیه می‌کند. پ ک ک دختران کرد را گروگان می‌گیرد و آنها را دشمن خانواده و جامعه می‌نماید و با سرکوب روانی و ایدئولوژیک به صورت نظامی در می‌آورد. آنها مجبور می‌شوند با یک هویت سرد و بی روح زندگی کنند که خشونت، تخریب و جنگ را تمجید می‌کند.”
اما مقاله نیویورک تایمز تنها مقاله‌ای نیست که حقایق مربوط به پ ک ک را جعل می‌کند. نمونه دیگر مقاله ماری کلر با عنوان “این زنان برجسته با داعش می‌جنگند: وقت آن رسیده آنان را بشناسید” می‌باشد. مقاله این اعضای این گروه را قهرمان می‌نامد اما نمی‌خواهد بگوید آنها رادیکال شدهاند. همان مقاله در مجله اسکیر منتشر شد. شبکه راشا تودی مستندی را در مورد آنها منتشر کرد که با عنوان “آنها با داعش می‌جنگند” بود و با تمرکز بر روند آموزش زنان می‌گوید به طور متوسط 16 ساله هستند و پیش شرط عضویت نیز مجرد بودن است. علاوه بر رسانه‌ها، شرکت لباس مارک اچ. ام. از لباس زنان ی.پ.ژ. الهام اما بعدا متوجه اشتباه خود شد و معذرت خواهی کرد. این نیز تلاشی دیگر بود تا اعضای این گروه را قهرمان معرفی کنند و درد و رنج زنان ربوده‌شده را نادیده بگیرند.
منبع: