«امروز بیست و دوم سرطان اردو نزدیک ظهر وارد صائینقلعه شدیم. صائینقلعه شهر کوچکی است. بازارهایش عریضتر از بازارهای طهران، عمارات دو طبقهای دارد. صائینقلعه را به امر اسماعیل آغا سمیتکو آتش زدهاند و صورت فعلی شهر به قدری رقتآور است که هر بینندهای را متاثر میسازد. تمام دکاکین و خانه ها و بازار را آتش زدهاند و هر چیزی را که توانستهاند با خود برده و هر چیزی را که نتوانستهاند با خود حمل نمایند به کلی خراب و از حیز انتفاع خارج ساختهاند. مثلا چرخ خیاطی را به کلی قطعهقطعه و تکهتکه نمودهاند و پنبههای لحاف و دوشک و پرهای بالش راپراکنده و پارچههای آن را بردهاند… دیوارهایی که ناظر بر اعمال بربریت و شنونده فریاد اطفال یتیم و بیپدر و ضجه. ناله زنان بیشوهر و خانمانهای پریشان است…»
از مشاهدات شرفالدین میرزا قهرمانی در سال 1301 پس ازحمله اسماعیل آغا سمکو (شکاک) به شهرهای جنوب استان آذربایجان غربی کنونی که البته تا عجبشیر پیش رفت. شرفالدین وضعیت عجبشیر را بسیار بدتر توصیف میکند و در مشاهدات خود میگوید شهر را به کلی آتش زده بودند.
منبع: ختم غائله سیمکو، شرفالدین میرزا قهرمانی، به کوشش میر هاشم محدث