گروه‌های مسلح و تروریستی، همواره برای انجام اقدامات مسلحانه و خشن خود، سهم ویژه‌ای برای دختران، زنان جوان و کودکان قائل هستند. دلیل این امر نیز عدم جلب توجه جدی این افراد برای انجام اقدامات مسلحانه است. کمتر پلیس و یا نیروی امنیتی به دختران و زنان باردار شک و قصد بازرسی بدنی از آنها می‌کند. بسیاری از زنان عضو گروه‌های تروریستی با همین پوشش، خود را به کشتن داده‌اند. چند روز پیش، سالگرد کشته شدن زینب کناجی یا زیلان، یکی از اعضای زن پ.ک.ک بود که خود را قربانی اوجالان و تفکرات پوچ وی کرد. متن زیر را یکی از اعضای سابق پ.ک.ک برای دیدبان حقوق بشر کردستان ایران ارسال کرده است:
«زینب کناجی یا زیلان، زنی از منطقه ملاتی در ترکیه بود و مانند بسیاری دیگر، قربانی پ.ک.ک. محسوب می‌شد. او در واقع، فریب عناصر پ.ک.ک را خورد و عضو این گروه شد. او دانشجو بود و خانواده‌اش برای آینده او برنامه‌هایِ مفصلی داشتند. اما پ‌ک‌ک، امید زندگی بهتر و آزادی را از او و خانواده‌اش گرفت. زیرا در پ.ک.ک، مرگ سرنوشت اعضا است و آزادی و حق انتخاب و عاشق شدن وجود ندارد. زینب در مدت کوتاهی فهمید که تمامی عناصر گروه از طبقه بی‌سواد و چوپان هستند و ایدئولوژی آن، مبتنی بر قدرت بدنی مردان استوار است و زنان، نقش حاشیه‌ای و ابزاری ایفا می‌کنند.
زینب به دلیل مشکلات پای خود (کف پای او صاف بود) و همچنین به لحاظ بدنی مورد تمسخر و تحت فشار اعضای مرد پ.ک.ک از جمله جمیل باییک قرار گرفته بود. همچنین چون او از خانواده‌ای کوچک و متوسط و کمالیست بود، بارها مورد آزار واذیت دیگر اعضا قرار گرفت. همین اقدامات باعث شد که زینب به دلیل فشارهای روحی و روانی از داخل پ.ک.ک بر او، دست به اقدامی انتحاری و بدون بازگشت بزند و خود را در میان نیروهای ارتش ترکیه منفجر کند تا دیگر مورد آزار و اذیت جنسی و روحی قرار نگیرد. من یقین دارم که زینب این اقدام را به نشانه اعتراض در برابر رویکرد مردسالارانه پ.ک.ک و اوجالان انجام داد. زن آزاد، عملاً در پ.ک.ک وجود ندارد، همچنان که مردان اسیر این گروه هستند. او که مانند بقیه بی‌سواد و کم اطلاع نبود، نمی‌توانست این تناقضات را در پ.ک.ک ببیند و سکوت کند.
اما پ.ک.ک و اوجالان، بارها با این گونه اقدامات و همچنین تبلیغات در یک روز از سال، زنان را تشویق می‌کنند تا خود را مانند زینب منفجر کنند. سما کوچر که خط لوله گاز ایران به ترکیه را منفجر کرد، نمونه‌ای از این زنان فریب خورده است. در واقع، آنها از زینب یاد می‌کنند که فراموش نشود تا هر زمان لازم شد، زنهای دیگری را برای این اقدامات تروریستی آماده نگه دارند. من اعتقاد دارم اوجالان و پ.ک.ک و شاخه‌های اقماری آن هميشه مسول ناآرامی در منطقه و دفن کردن آرزوهای خانواده‌های کرد هستند و سازمان‌های منطقه‌ای و حقوق بشری با سکوت خود، با تروریست‌ها همکاری می‌کنند. فشار بر روح و روان و جسم زن، آن را در پ.ک.ک به ابزاری خطرناک تبدیل کرده تا به نفع پ.ک.ک خودسوزی کند…».