شیرین علم هولی متولد۱۳۶۰ در روستای دیم قشلاق از توابع ماکو، پس از گذراندن یک سال و ۹ ماه حبس در زندان اوین تهران در روز هشتم آذر ماه در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ در زندان اوین اعدام شد. فریدون شامی وکیل شیرین تأیید کرده بود که شیرین بمبی را در نزدیکی یکی از پادگان‌های سپاه پاسداران کار گذاشته بود، اما زمانی که دکمه کنترل بمب را فشار داده، بمب عمل نکرده است. وکیل شیرین اتهام محاربه را برای موکلش قبول داشت. زندانی شدن و اعدام شیرین علم هولی طی سال‌ها به موضوع داغ بسیاری از نهادهای حقوق بشری تبدیل شده بود که اساس استناد آنها اظهارات رسانه‌های وابسته به پژاک بود. پژاک از سویی از شیرین علم هولی به عنوان ابزاری تبلیغی استفاده می‌کرد و از سویی دیگر، هر گونه عضویت او را رد می‌کرد.
پژاک و رسانه‌های وابسته به آن، خانم علم هولی را فعال حقوق بشر می‌نامیدند، به نام او نامه می‌نوشتند نامه‌هایی بسیار ادبی در حد دکترای ادبیات فارسی – در حالی که به گفته وکیل خانم علم هولی به نقل از خودش او فقط دوره ابتدایی را خوانده بود – همیشه او را با لباس‌های غیرنظامی دوران قبل از عضویت نشان می‌دادند. اما زمان گذشت تا این که عکس شیرین علم هولی با یونیفرم پژاک و مسلح اخیر منتشر شد.
انتشار این عکس حیثیت همه کسانی را بر باد داد که آگاهانه یا ناآگاهانه آب به آسباب پژاک می‌ریختند، به مخاطبان خود دورغ می‌گفتند، یک فرد عضو گروه مسلح و تجزیه‌طلب را فعال حقوق بشر می‌نامیدند و بدین ترتیب اعتبار و حیثیت خود را زیر سوال بردند. باشد که در مورد افرادی مانند زینب جلالیان نیز چنین اشتباهی مرتکب نشوند!
دیدن این تصویر شیرین علم هولی که تفنگ بدست از آرمانها و حقوقش به دفاع برخاسته بود، ارزش و جایگاه او را نزد من والاتر ساخت. زنی که برای دفاع از حقوقش تفنگ بدست گیرد، شیرزنی از جنس «شیرآهن‌کوه» است و قابل تعظیم.
در روزهایی که او زیر ساطور فاشیست‌های مذهبی قرار داشت، بسیار طبیعی بود که باید هر کاری به خاطر نجات جانش صورت می‌گرفت. اینکه نویسنده مطلب آنرا «دروغ» می‌نامد، فکر پوپنک‌زده خودش را به نمایش گذاشته است.