دولت ترکیه پ.ک.ک را متهم کرده که سیزده افسر اطلاعاتی، سرباز و پلیس ترک را که سال‌ها در اسارت داشت، در کوهستان گاره در اقلیم کردستان، اعدام کرده است. پ.ک.ک هم می‌گوید این ترکیه بود که پس از کشف مخفیگاه آنها، آن را از زمین و هوا مورد حمله قرار داد و به‌دست خود سربازان خود را کشت. آمریکا هم گفته با محکوم کردن پ.ک.ک در کنار ترکیه می‌ایستد. اما به راستی حقیقت ماجرا چیست؟ از 10 تا 14 فوریه در گاره جنگ سختی میان ارتش ترکیه و نیروهای پ.ک.ک در جریان بود که نهایتا با کشته شدن گروگانهای ترک خاتمه یافت.
این می‌تواند بدین معنا باشد که ترک‌ها دست به انجام عملیات نجات برای رهایی افسرانشان زده‌اند. عملیاتی که نه تنها به آزادی اسرای ترک منجر نشده، بلکه با کشته شدن آنها، به بدترین وجه ممکن شکست خورده است. حالا در ترکیه یکی باید زیر بار این رسوایی برود. واقعا چه کسی مسئول این شکست است؟ بدون شک، شخص اردوغان! می توان تصور کرد که وی بر اثر ناکامی‌های سیاست داخلی و شعله‌ور شدن مجدد جنبش‌های اعتراضی در دانشگاه‌ها و اقشار متوسط، باز به یک «قهرمانی» در سیاست خارجی نیاز داشت. برنامه این بود که درست در بیست و دومین سالگرد ربودن اوجالان در پانرده فوریه 1999 و بازگرداندنش با چشم بند به ترکیه، این کشور یک پیروزی ملی دیگر کسب کند. احتمالا اردوغان خودش را آماده کرده بود که پانزدهم فوریه در کاخ چانکایا، سیزده اسیر آزاد شده را در یک نمایش پر زرق و برق در آغوش بگیرد و مدت‌ها مشکلات داخلی و کاهش مقبولیت خود را با آن لاپوشانی کند.
تقشه منطقه گاره
اما کار اینگونه پیش نرفت، مهم نیست اسرای ترکیه در لحظات آخر توسط جنگجویان هراسان کُرد، هدف قرار گرفتند و یا بر اثر بمباران‌های ترکیه کشته شدند! مهم این است که خلوصی آکار وزیر دفاع و اردوغان به عنوان مافوق، مسئول این رسوایی تمام عیارند. چرا اردوغان مسئول است؟ غیر از جنبه‌های حقوقی و مسئولیت‌آور عملیات، اردوغان متهم است که دچار نوعی توهم «خود اسرائیل پنداری» شده است. ترکیه کشور یهود نیست که بتواند در سال 1979 عملیات انتبه را اجرا و بدون آنکه از دماغ کسی خون بیاید، صدها گروگان خود را از قلب آفریقا به تل آویو بازگرداند. پشت سرش هم نیروی هوایی کوچک اوگاندا را روی باند فرودگاه نابود و موجبات سقوط عیدی امین دیکتاتور خون آشام این کشور را فراهم آورد. مشخصا در سال‌های اخیر آقای اردوغان مرعوب دو توهم خود ساخته شده است: درخشش پهپاد بیرقدار در درگیری‌های منطقه و عملیات ربودن عبداله اوجالان در کنیا. اوجالان با کمک و مداخله مستقیم موساد به ترکیه آورده شد و قطعات حساس بیرقدار هم حداقل از ده کشور خارجی وارد می‌شود.نکته آخر این است که عرضه ترکیه صرفا در تروریسم دولتی از اسرائیل کمتر نیست! … توئیت سلیمان سویلو وزیر کشور ترکیه بیانگر عمق این ناکامی و البته مسئولیت‌ناپذیری یکی از قدرتمندترین مردان عضو حلقه حاکم است. او دیروز پس از شکست عملیات گاره از شدت خشم نوشت: اگر مراد قره‌یلان را مثله و هزار تکه نکنیم، ملت و شهدایمان به صورتمان تف خواهند کرد.
منبع: پایگاه تحلیلی آذری‌ها
نویسنده: صلاح‌الدین خدیو