ارتش ترکیه 8 سال پیش در روبوسکی به تعدادی از آنچه «قاچاقچیان» توصیف میکند، حمله کرد. این گروه، حین عبور از مرز در منطقه مرزی روبوسکی یا همان اولودره مورد بمباران ارتش ترکیه قرار گرفتند. در این حمله 34 نفر کشته شدند و جنازههای تکه تکه شده افراد را با قاطر از کوهستانهای صعب العبور به شهرها منتقل کردند. در این حمله از جنگندههای پیشرفته نیروی هوایی ترکیه استفاده شد. در قتل عام روبوسکی از توابع قلابان در استان شرناخ که در مرز ترکیه با عراق قرار دارد از 34 نفر کشته شده، 19 نفر کودک و بیشتر آنان اعضای یک خانواده یا خویشاوند بودند. علیرغم گذشت هشت سال از این قتل عام، هنوز هم دولت ترکیه در مورد اقدام ارتش پاسخگو نیست و حتی به نمایندگی از خانواده قربانیان، شکایتی نیز مطرح نکرده است.
علیرغم شکایت مردم هیچ یک از احزاب سیاسی (حزب عدالت و توسعه، حزب جمهوریخواه خلق و حزب حرکت ملی) از انجام تحقیق ملی و حتی بینالمللی برای برررسی علت حمله و چرایی قتل کودکان حمایت نکردند. رجب طیب اردوغان بارها اعلام کرد مسئولان این حمله مجازات خواهند شد، اما عملا اقدامی صورت نگرفته است. دولت ترکیه در راستای نقض حقوق کردهای این کشور، حتی اجازه نداد شکایت خانوادهها به دادگاه حقوق بشر اروپا تسلیم شود.
شورای اجرایی پ.ک.ک نیز به مناسبت سالگرد قتل عام روبوسکی بیانیهای صادر کرده و در آن ضمن محکوم کردن این قتل عام، شخص رجب طیب اردوغان را مسئول میداند و مدعی شده: «ما مطلع هستیم که قبل از حمله به اردوغان خبر دادند در بین این تعداد که از مرز عبور میکنند چند نفر عضو پ.ک.ک نیز وجود دارند. اردوغان نیز دستور داد: همه را بکشید».
گفتنی است که نزاع ترکی- کردی در طی سالهای اخیر سبب تشدید افراطیگری همراه با انکار غیرترکها شده و از طرف دیگر نیز حرکتهای افراطی مسلحانه را به دنبال داشته که یکی از عواقب آن نقض گسترده حقوق بشر است. بسیاری از کارشناسان معتقدند تا زمانی که هر دو طرف درگیر دست از سیاست انحصارطلبی و انکار اقوام و نژادهای دیگر برندارند نمیتوان انتظار داشت آرامش به جامعه ترکیه بازگردد. رادیکالیسم نژادی- قومی در ترکیه باعث شده هر دو طرف درگیری، برای رسیدن به اهداف خود، اهدافی را در کشورهای همسایه تعریف کنند و پیامدهای آن نیز تسری تنش آنها به عراق، ایران و سوریه است.