نادر انتصار، نویسنده کُرد و استاد دانشگاه آلابامای جنوبی آمریکا، از صفحه 202 کتاب خود با عنوان «سیاست کردها در خاورمیانه» به حقوق بشردر مناطق کردنشین ترکیه می‌پردازد و در عنوان «حقوق بشر و مبارزه کردها در ترکیه» ضمن مهم خواندن مسئله کرد در ترکیه، اِعمال خشونت پ.ک.ک را رد می‌کند و می‌نویسد:
«عموما بیشتر قربانیان خشونت پ.ک.ک غیرنظامیان هستند. شواهد نشان می‌دهد علاوه بر قتل‌هایی با انگیزه سیاسی توسط شبه‌نظامیان پ.ک.ک، این گروه تعداد زیادی غیرنظامی را به قتل رسانده است. به عنوان نمونه، در 24 و 25 نوامبر 1989 اعضای پ.ک.ک 28 غیرنظامی کرد را در روستای ایکی کایا در حکاری، شامل 6 زن و 13 کودک، کشتند. در 26 فوریه 1990 طبق گزارشی، چریک‌های این گروه، کدخدای سابق یک ده را همراه همسر و کودکش در سیلوپی در ماردین به قتل رساندند. در اواسط مارس، نیروهای پ.ک.ک نه نفر مستخدم یک کارخانه دولتی در الازیگ را ربودند و سپس به قتل رساندند».
نویسنده در ادامه می‌گوید:
«حملات پ.ک.ک به نگهبانان روستا نیز ادامه دارد. در دهم ژوئن 1990، طبق گزارشات، نیروهای پ.ک.ک در برخوردی مسلحانه 26 نگهبان روستا را کشتند و سپس بر منازل 4 نفر از آنان بنزین ریختند و آتش زدند. پ.ک.ک اجازه نداد اعضای خانواده آن افراد از خانه خارج شوند. خانواده‌ها در آتش سوختند. عبداله اوجالان در مصاحبه با روزنامه‌های ترکیه اعلام کرد اگر دولت به خواسته‌هایش تن ندهد، برای توقف قتل غیرنظامیان تضمین نمی‌دهد».
نادر انتصارد در ادامه موارد متعدد قتل غیرنظامیان توسط پ.ک.ک در صفحه 218 کتاب خود می‌نویسد:
«در فوریه 1994، پ.ک.ک در ایستگاه قطاری در استانبول بمبی را منفجر کرد که به کشته شدن 5 نفر و زخمی شدن 31 نفر انجامید».
نویسنده با انتقاد از پ.ک.ک معتقد است تا زمانی که پ.ک.ک به خشونت ادامه دهد، مسئله کرد نیز تحت الشعاع آن قرار خواهد گرفت و نمی توان به آینده‌ای خوب برای کردها در ترکیه امیدوار بود.