نقش خانواده ها در عضویت کودکان
رهبری پ.ی.د. آماده است با خانواده‌هایی که دارای کودک با پتانسیل عضویت هستند ریسک درگیری را قبول کند. مورد مذکور لطیفه کایا که به قتل رسید نشان می‌دهد خانواده‌ها چقدر در محافظت از کودکان خود با سختی در برابر پ.ی.د. مواجه‌اند. خانواده کودکانی که به صورت داوطلبانه عضو شده‌اند با خطر زندان‌های طولانی و شکنجه مواجه هستند. در همان حال، دسترسی خانواده‌ها بر کودکان خود در مناطق تحت کنترل پ ک ک محدود می‌شود. مورد دیگر، دستگیری ناتهیر مصطفی است که تلاش کرد تا پ.ی.د. کودکانش را به عضویت در نیاورد. طبق گزارش رسانه‌ها، مصطفی که خودش معلول است پسر 16 ساله خود را به ترکیه فرستاد تا پ.ی.د. او را به عضویت در نیاورد. یک عضو ی.پ.گ. به نام کاراسو همراه دو شبه نظامی دیگر به خانه مصطفی رفتند تا در مورد “فلسفه” عبدالله اوجالان برای دو دختر مصطفی یکی 10 و دیگری 12 ساله توضیح دهند تا آنان را به عضویت ی.پ.ژ. در بیاورند که در سال 2012 تاسیس شد. در همان حال گفتند به خانواده فقیر آنان کمک مالی خواهند کرد. وقتی مادر بچه برگشت، متوجه شد هر دو دختر در مورد اهمیت مقاومت و فدا کردن خود برای خط فدرالیسم دموکراتیک بحث می‌کنند. مصطفی زن و دو دخترش را به جایی نامعلوم فرستاد تا ی.پ.گ. نتواند آنها را ببرد. کاراسو ترتیبی داد تا مصطفی دستگیر شود و او را به مرکز فرماندهی در نزدیکی راجو بردند. وقتی زن مصطفی به دستگیری او اعتراض کرد، آنان گفتند اگر خواهان آزادی مصطفی است باید هر دو دخترش را به کوهستان بفرستد(104).
یک تبعه دیگر سوریه به نام راغا که قبلا ساکن تل ابیض بود به ترکیه پناهنده شد و اعلام کرد ی.پ.گ. از خانواده‌هایی که مرد برای عضویت ندارند زنان را عضو می‌کند و از خانوده‌هایی که مقاومت می‌کنند نیز 20 هزار دلار پول می‌خواهد مبلغی که از توان خانواده‌ها خارج است. وقتی عموی 65 ساله آنان برای ممانعت از بردن دختران وارد عمل شد، شبه نظامیان ی.پ.گ. با اسلحه به او حمله کردند. پس از آن هر دو خانواده همدیگر را دیدند و به ترکیه پناه بردند. سعید نومان یک ساکن دیگر تل ابیض می‌گوید وقتی برادرش را به زور به عضویت سازمان درآوردند او به ترکیه پناهنده شد(105).
در یازدهم فوریه سال 2018 یک سری مصاحبه با کودکان 12 تا 14 ساله صورت گرفت که از ی.پ.گ. فرار کرده بودند و در رسانه‌های ترکیه منتشر شد. یکی از پسران می‌گوید پدرش با اعضای ی.پ.گ. درگیر شد تا مانع بردن فرزندش شود اما موفق نشد(106).
واضح‌تر بگوییم، ی.پ.گ. کودکان دیگر را نیز ترغیب می‌کند تا عضو شوند. رسانه‌ها گزارش کردند این گروه یک پسر 14 ساله دیگر به نام احمد از شیخ الحدید را نیز به عضویت در آوردند. همه اعضای خانواده‌اش حامیان ی.پ.گ. بودند و مادرش نیز عضو “کنگره زنان استار” بود. احمد با اجازه خانواده خود عضو شد و در عفرین تحت آموزش قرار گرفت. خویشاوندان احمد می‌گویند او برای مدرسه ثبت‌نام کرده بود اما او را به عضویت ی.پ.گ. در آوردند. به گفته آنان این تصمیم احمد را در بین هم سن و سالان خود مشهورتر کرد اما خویشاوندان تعجب می‌کردند خانواده احمد به صورت فعال بقیه را نیز به عضویت تشویق می‌کرد و به احمد افتخار می نمود (107).
یک دختر 16 ساله در مصاحبه با آر.تی. آمریکا گفت عضویت او در این گروه برایش افتخار است و جنگیدن از رفتن به مدرسه مهم‌تر است(108). اما عدم توانایی اعضا برای ترک سازمان سوال های زیادی را مطرح می‌کند چرا افراد نباید به دلخواه خود سازمان را ترک کنند. نورمان ابراهیم خلیفه که در 13 سالگی توسط پ.ی.د. در قامیشلو ربوده شد می‌گوید بیشتر کودکانی که در مقرهای شمال عراق قصد فرار دارند تنبیه می‌شوند. وی می‌گوید یک شبه نظامی 18 ساله که در کودکی عضو شده بود تلاش کرد فرار نماید اما در ملا عام در مقر اعدام شد و بدنش به رودخانه آب انداخته شد(109).