جاناتان رندل، نویسنده آمریکایی، پس از چندین دیدار از کردستان عراق و گفتگو با مردم و مسئولان احزاب کرد و تحقیق از منابع مختلف، در کتاب “با این رسوایی چه بخشایشی” در صفحه 251 در مورد همکاری ملا مصطفی بارزانی و اسرائیل به موضوع انتقال یهودیان شمال عراق به اسرائیل با هدف افزایش جمعیت اسرائیل می‌پردازد و می‌نویسد:
“کردها درعملیاتی که سخت مورد علاقه اسرائیل بود مهارت داشتند و آن گریزاندن مابقی جامعه یهودیانی بود که جمعیتشان پیش از مهاجرت سال 1950 به صد هزار نفر می رسید. کردها از تابستان 1970 و 1971 به بهترین وجه استفاده کردند و از آتش‌بس دیگری که در پی آن آمد به بهترین وجه استفاده کردند. کردها یهودیان عراق را با اتومبیل به شمال این کشور می‌بردند. برای اجتناب از سوظن عراقی‌ها، زمان مهاجرت طوری تنظیم شده بود که با رفتن مردم شهری به ییلاق و فرار از گرمای تابستان همزمان باشد.”
این نویسنده آمریکایی با اشاره به خوشحالی شدید اسرائیل از این همکاری جدی ملامصطفی بارزانی در ادامه می‌گوید:
“کردها این یهودیان را از شمال به ایران فرستادند و با توجه به همکاری نزدیک شاه و اسرائیل، با هواپیما به اسرائیل رفتند. موساد می‌گوید همین عملیات گریزاندن یهودیان خود به تنهایی کل مناسبات کردها و اسرائیل را توجیه می‌کرد و نشان می‌داد به زحمتش می‌ارزید.”
جاناتان رند در صفحه 252 می‌نویسد:
“مهمترین جنبه مناسبات کردها و اسرائیل بسط نفوذ موساد بود. موساد می‌بالید که عراقی‌ها را طوری ناراحت کرده در مورد حضور عواملش در کردستان اغراق می‌کنند و شکست‌ها و ناکامی‌های خود را به حضور هزاران تن از اعضای موساد نسبت می‌دهند.”
نویسنده می‌گوید: “اسرائیل در دستیابی بارزانی به واشنگتن درواقع با دشواری بسیار مواجه بود و برای بارزانی دسترسی به آمریکا همیشه در درجه اول اولویت قرار داشت”.
عصمت شریف وانلی نماینده وقت بارزانی در اروپا به اسرائیل سفر کرد و پس از دیدار با کف هرزوک مدیر کل وزارت خارجه و شیمون پرز معاون نخست وزیر دیدار کرد و پس از آن در حالی که برق شادی از چشمانش می‌جهید گفت: “من یقین حاصل کردم اسرائیل خواهان استقلال کردستان است”.