همزمان با افزایش نفوذ ایران در شرق سوریه، رئیس جمهور ترکیه اتحاد آمریکا و ترکیه در ناتو را زیر سوال میبرد.
اردوغان یکبار دیگر آمریکا را به همکاری با تروریستها در سوریه متهم میکند
این چه نوع اتحادی است؟ رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، برای دومین بار در این ماه، آمریکا را به همراهی با تروریستها در سوریه متهم كرد. اردوغان در 22 فوریه در واکنش به توئیتی از سرهنگ وین ماروتو، سخنگوی «عملیات راهکار ذاتی»، ماموریت تحت رهبری آمریکا علیه داعش در عراق و سوریه، گفت: «این چه نوع اتحاد ناتو است؟ … آنها (آمریکا) هنوز با تروریستها همکاری میکنند».
ماروتو خیلی راحت در توئیت خود نوشته بود ماموریت تحت رهبری آمریکا «تغییر نکرده است» و ائتلاف «با همکاری نیروهای شریک ما یعنی نیروی سوریه دموکراتیک (قسد) ما برای شکست داعش» در سوریه کار خواهد کرد. ظاهرا توئیت آقای ماروتو فقط در حد یک خبر بود. اما این برای اردوغان تحریک کننده بود.
سابقه موضوع
پس از آنکه حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) دستور اعدام 13 اسیر ترکیه را در 13 فوریه صادر کرد، اردوغان قول داد تا عملیات نظامی علیه این گروه در عراق و سوریه را گسترش دهد. پ.ک.ک. ادعا میکند گروگانها در حملات هوایی ارتش ترکیه به پایگاه آن در کوههای اقلیم کردستان عراق، در مرز ترکیه کشته شده اند. پ.ک.ک. که در سال 1984 تاسیس شده، در لیست تروریستی آمریکا، ترکیه و اتحادیه اروپا قرار دارد. در حالی که متحدان در این مورد اتفاق نظر دارند، اما دقیقا در مورد اینکه پ.ک.ک. چیست اختلاف دارند. ترکیه حزب اتحاد دموکراتیک (پ.ی.د.) و شاخه مسلح آن، یگانهای مدافع خلق (ی.پ.گ.) را بخشی از پ.ک.ک میداند. اما ی.پ.گ. هسته اصلی قسد، گروه همسو با آمریکا، را تشکیل میدهد و بنابراین منشا اختلافات فزاینده شدید بین واشنگتن و آنکارا شده است.
به گزارش آمبرین زامان، هفته گذشته، در 15 فوریه، اردوغان به آمریکا هشدار داد «اگر میخواهید اتحاد با ما را در سطح جهانی و در داخل ناتو ادامه دهید، پس باید از همراهی با تروریستها خودداری کنید».
آیا اردوغان جهت دیگری برای انتخاب دارد؟ متین گورجان در این زمینه مینویسد: «دیگر نمیتوان از سیاست خارجی ترکیه همانند سابق حرف زد». استراتژی اردوغان در بازی دادن آمریکا و روسیه در مناطق بحرانی، به ویژه در سوریه، «در نتیجه اقدامات قاطعانهتر آمریکا، روسیه و اروپا و، مهمتر این که دولت در آمریکا تغییر کرده، به پایان رسیده است. دولت جو بایدن و کرملین هر دو نشان میدهند که زمان آن رسیده که ترکیه طرف خود را به صورت قطعی مشخص کند.»
برداشت ما چنین است: هفته گذشته اردوغان گفت: «ما معتقدیم که منافع مشترک ما با آمریکا بیش از اختلافات ما است.» بدون شک او خواهان روابط بهتر با آمریکا است. به گزارش دیگو کاپولا برخی نشانهها در مورد راه حل خرید سامانه دفاع موشکی روسی اس-400 روسیه توسط ترکیه با مخالفت آمریکا دیده میشود، اما هنوز هیچ نشانهای از دستیابی به موفقیت وجود ندارد. با توجه به اختلاف عمیق در مورد کردها، تفاهم آمریکا و ترکیه در مورد سوریه دشوارتر است. سمیح ایدیز آن را «گفتگوی ناشنوایان» مینامد. در واقع، اهرم فشاری که آمریکا علاوه بر تحریمها علیه ترکیه در سوریه دارد، رابطه این کشور با گروههای کردی است که اردوغان آنها تروریست و در حد داعش میداند. روابط آسانی که اردوغان با دونالد ترامپ، رئیس جمهور پیشین آمریکا، که مایل بود حقوق بشر و سرنوشت کردها را در راستای منافع توافق با ترکیه زیر پا بگذارد، از دست رفت. آمریکا میتواند به تلاش برای آشتی دادن پ.ی.د./ی.پ.گ. با گروههای كردی مورد حمایت حزب دموكرات كردستان عراق (پارتی) ادامه دهد و اردوغان با این گروه روابط خوبی دارد. اما به گزارش آمبرین زامان نباید در این جبهه انتظار معجزه داشته باشید. همانطور که قبلا نیز در این زمینه گفتهایم، بازی نهایی به دیپلماسی قاطعانهتر آمریکا نیاز دارد.