“در سال 1362 در بحبوحه‌ی جنگ‌های چریکی حزب دموکرات کردستان ایران و کومله – شاخه حزب کمونیست ایران – در مناطق کردنشین ایران، علیه جمهوری اسلامی ایران، یک نفر شنونده در مورد احسان نوری پاشا و وقایع آرارات از رادیوی حزب دموکرات کردستان ایران سوال کرد. رادیوی حزب دموکرات در پاسخ به شنونده، وقایع آرارات را نفی و شورش و رهبر آن را وابسته به امپریالیسم انگلیس قلمداد نمود. باید بگویم در آن سال‌ها حزب دموکرات شعار مرگ بر امپریالیسم به ویژه آمریکا شعار می‌داد و این شعار طرفداری حزب از شوروی و ضدیت آن با آمریکا را می‌رساند. در حالی که پس از جنگ خلیج میان متحدین آمریکا و عراق و شکست عراق و خروج ازکویت، صدام با تمام قوا به کردهای عراق حمله کرد که در نتیجه فرار و آوارگی دسته جمعی کردها با پای پیاده به مرزهای ایران و ترکیه در سال 1991 اتفاق افتاد. کشورهای کمونیستی به ویژه شوروی، چین و کوبا به طورجدی در مقابل کشتار و آوارگی کردها از صدام طرفداری کردند و با قطعنامه‌های سازمان ملل و شورای امنیت برای محافظت از کردها مخالفت کردند (صفحه 146 کتاب “ژنرال احسان نوری پاشا” نوشته ی رحیم اشنویی محمودزاده).”
نویسنده در آغاز کتاب توضیح داده از دوران نوجوانی در خانه احسان نوری پاشا بزرگ شده و حتی احسان نوری برای وی به خواستگاری رفته بود. لذا او یکی از موثق‌ترین منابع در مورد احسان نوری پاشا است. همچنین، در مورد حمایت کشورهای کمونیستی از صدام می‌توان به چند نکته اشاره کرد: تعداد سازمان‌های مسلح کردی حامی شوروی و دیگر کشورهای کمونیستی و دارای ایدئولوژی کمونیستی کم نیست: کومله، حزب سوسیالیست کردستان ترکیه، حزب کمونیست عراق (با ترکیب اکثرا کرد)، حزب کارگران کردستان (پ ک ک)… در مورد کوبا می‌توان به این اشاره کرد که در یکی از میدان‌های اصلی هاوانا، پایتخت، مجسمه مصطفی کمال آتاترک نصب شده است در حالی که جنگجویان کرد وابسته به پ ک ک پس از آزاد کردن رقه در سوریه از دست داعش آن را به فیدل کاسترو و چه‌گورا تقدیم کردند!