پ.ک.ک و شبکه‌های کردی مواد مخدر: همکاری، همگرایی یا درگیری (قسمت هشتم)

توزیع مواد مخدر آخرین ایستگاه برای شبکه‌های جنایی و سازمان‌های تروریستی است که به شبکه‌های خیلی تخصصی و خیلی پنهان منجر می‌گردد. در اواخر دهه نود میلادی، بازار هروئین در هلند، آلمان و بخش‌هایی از بریتانیا تحت کنترل پ ک ک بود (Bovernkerk and Chakra, 2004). پ ک ک نه تنها از کادرهای مستقر خود بهره برد بلکه مهاجران کرد را نیز ناچار کرد تا مواد مخدر را برای آن توزیع نمایند. با توجه به تعداد زیاد مهاجران کرد بیکار و فقیر در خیابان‌های شهرهای اروپایی یافتن افراد برای توزیع مواد کار دشواری برای پ ک ک نبود. به علاوه، پ ک ک از حمایت سیاسی در اروپا سواستفاده کرد و برای شناسایی و استفاده از افراد به کمپ‌های پناهندگان سیاسی نفوذ کرد تا این افراد را برای توزیع مواد بکار گیرد.

تعداد زیادی از نهادهای اروپایی در مورد کنترل پ ک ک بر توزیع مواد مخدر در اروپا گزارش منتشر کردند. به عنوان مثال، در سال 1993 دستگاه‌های پلیسی آلمان تعداد زیادی کودکان کرد را به خاطر توزیع مواد مخدر دستگیر کردند. بیشتر این کودکان در طی بازجویی های خود اعتراف کردند عوامل پ ک ک در آلمان آنها را هدایت می‌کنند (Sahin 2001). در سپتامبر 1993، پلیس هامبورگ گروهی از توزیع‌کنندگان هروئین از جمله یک کودک 11 ساله را دستگیر کرد (The McKenzie Institute 2006). تحقیقات نشان داد پ ک ک این کودکان و مهاجران را فقط برای توزیع مواد مخدر آورده است. در ژانویه 1994، پلیس اشتوتگارد 76 کرد عامل توزیع مواد مخدر را دستگیر کرد و 6 نفر از آنها سابقه عضویت در پ ک ک را داشتند (KOM 2005b). بیشتر افراد محکوم اعتراف کردند از طرف پ ک ک دست به توزیع مواد می‌زنند. در هفتم سپتامبر 1999 نیز پلیس آلمان یک شبکه پیچیده دیگر توزیع مواد مخدر را متلاشی کرد. عملیات نشان داد پ ک ک  انحصار توزیع مواد در هامبورگ و هانوور را در دست دارد. تحقیقات پلیس نشان داد توزیع‌کنندگان مواد مخدر هر ماه مبلغ 10 میلیون مارک آلمان برای پ ک ک پول کسب می کنند. یکی از محکومان مواد مخدر در آلمان اعلام کرد : “من با فردی با نام رمز صادق دیدار کردم. او مسئول هماهنگی مواد مخدر از طرف پ ک ک است. او با روشی زورگویانه مرا وادار کرد تا مواد مخدر بفروشم. وی گفت پ ک ک بر فروش من هفتاد درصد کمیسیون تعیین خواهد کرد.” (KOM 2005b, p.91)

پ ک ک از مراکز فرهنگی و کمپ‌های پناهندگان کرد نیز به عنوان پایگاهی برای پیدا کردن توزیع‌کنندگان مواد مخدر استفاده نمود. طبق گزارش پلیس (2003) تعداد 298 مرکز فرهنگی (متعلق به پ ک ک) در اروپا وجود داشتند که به عنوان مرکز توزیع مواد مخدر عمل می‌کردند. نهادهای مختلف امنیتی اروپا در مورد کشف مواد مخدر کمپ‌های پناهندگان کرد گزارش کردند. وقتی در ششم ژانویه 1996 یک توزیع‌کننده کرد مواد مخدر و یک مصرف‌کننده آلمانی دستگیر شدند (KOM 2005b)، ادامه تحقیقات به کشف مقدار قابل توجهی مواد در محل اقامت فرد توزیع‌کننده منجر شد. این محل مکانی تحت کنترل پ ک ک و برای پناهندگان بود. گزارش پلیس نشان داد در همان متجمع چندین مورد دیگر کشف مواد صورت گرفته است. در دهم نوامبر 1993، پلیس آلمان 22 کرد را با 16 کیلو هروئین دستگیر کرد. تقریبا همه آنها در کمپ‌های پناهندگان زندگی می‌کردند و 7 نفر نیز به خاطر عضویت در پ ک ک تحت تعقیب پلیس ترکیه بودند (KOM 2005b, p.94). در سال 1992 پلیس هامبورگ چندین کودک کرد را به خاطر توزیع مواد مخدر دستگیر کرد (Hamburg Local TV, September 15 1995). تحقیقات نشان داد همه این کودکان توسط پ ک ک و برای فروش مواد مخدر آورده شده‌اند. این کودکان در طی بازجویی‌ها اعتراف کردند پ ک ک به زور آنها را وادار به فروش مواد می‌کند چون سن آنها به حد قانونی نرسیده لذا زندانی نمی‌شوند (Hamburg Local TV, September 15 1995). یک منبع مطلع نیز افشا کرد “پ ک ک از مهاجران با تهدید می‌خواهد در اروپا برای آن مواد مخدر بفروشند. این مهاجران این کار را انجام می‌دهند چون بیکار و گرسنه هستند. آنها همیشه با ریسک استرداد مواجه هستند. آنها تهدید می‌شوند اگر قبول نکنند، مکان آنها را به پلیس اطلاع خواهند داد. (15)”