کودک‌سربازان در پ.ک.ک و گروه‌های وابسته به آن (قسمت پنجم)

مشکلات مربوط به حوزه استفاده از کودک سربازان

توافق”اصول پاریس” استفاده از کودکان در درگیری‌های مسلحانه و دیگر اهداف مانند آشپزی، انتقال اطلاعات، انتقال تجهیزات، جاسوسی و اعمال جنسی را ممنوع کرده چون گروه‌های مسلح از کودکان برای تامین همه نیازهای سازمانی بهره برداری می‌کنند. کودکان علاوه بر از دست دادن زندگی خود و زخمی شدن در درگیری‌ها، خود را همیشه در معرض خطر می‌بینند چون به انجام اقداماتی تشویق می‌شوند که منافع گروه را تامین نمایند. به عنوان مثال، ببرهای آزادیبخش تامیل، گروهی شورشی در سریلانکا، مشهور‌اند که آن دسته از دختران کم سن و سال تامیل را به عنوان بمبگذار انتحاری مورد استفاده قرار می‌دهند که پدر و مادرشان را از دست داده‌اند(45). این تصمیم را بر اساس این تفکر گرفتند که دختران کم سن و سال کمتر با احتمال شناسایی توسط نیروهای امنیتی را دارند. همچنین، در بیستم اوت سال 2016 یک دختر بچه داعشی عامل انتحاری در یک مراسم عروسی در غازی عنتاپ بود(46).

پ ک ک نیز از کودکان با اهداف مختلف استفاده می‌کند. با این که نخست کودکان برای درگیری‌های مسلحانه مورد استفاده قرار می‌گرفتند اما وقتی گروه تصمیم می‌گرفت در مناطق مسکونی انفجار انجام دهد برای انجام بمبگذاری مورد استفاده قرار گرفتند. دلیل آن نیز این است طبق قانون مجازات کودکان در مقایسه با مجازات بزرگسالان کمتر است(47).

یکی دیگر از روشهای استفاده از کودکان در گروه‌های مسلح بردگی جنسی است و این نیز به عنوان یک مشکل مرتبط با استانداردهای زندگی در گروه‌های مسلح دیده می‌شود. یک عضو سابق و دختر پ ک ک به نام ز. ت. می‌گوید یکی از مشکلات متداول پ ک ک سواستفاده جنسی و تجاوز در پ ک ک است. وی می‌گوید شخصا از 15 مورد مطلع است از جمله دختران و پسران شبه‌نظامی فصلی که پس از تجاوز مورد تهدید قرار گرفتند(48). طبق یک گزارش مربوط به “ارتش مقاومت ارباب” در اوگاندا این گروه مسئول ربودن و بردگی جنسی دختران 13 ساله و به بالاست (49). به علاوه، یک گزارش در سال 2016 نشان داد تعداد 250 هزار کودک به صورت فعال در گروه‌ها یا نیروهای مسلح در دنیا به عنوان جنگجو حضور دارند(50).   دختران 40 درصد این تعداد را تشکیل می‌دهند و عمدتا به بردگی جنسی یا عملیات انتحاری یا قتل وادار می‌شوند(51). حکم دادگاه بین‌المللی جنایی در مورد بوسکو نتاگاندا و توماس لوبانگا دییلو نشان می‌دهد گروه‌های تروریستی در کنگو نیز از کودکان به عنوان برده جنسی استفاده می‌کنند. این‌ها نمونه‌هایی از موارد بسیار متعدد است و ثابت می‌کند کودک سربازان در همه گروه‌های مسلح در دنیا با این مشکل مواجه هستند.

تعداد زیادی از سازمان‌ها برای شستشوی مغزی و با اهداف ایدئولوژیک از کودکان استفاده می‌کنند. این به ویژه نکته‌ای کلیدی در مورد سازمان پ ک ک است(52). طبق یک گزارش سال 2010 منتشره در روزنامه دانمارکی برلینگسکه تیدنده حدود 3 هزار کودک سرباز در پ ک ک وجود دارد و تعدادی نیز 8 الی 9 سال دارند. به آنها آموزش نظامی می‌دهند، زندگی عبدالله اوجالان برای آنان تدریس می شود، نحوه استفاده از سلاح و مواد منفجره را می‌آموزند(53). به ویژه پس از دستگیری عبدالله اوجالان، این سازمان برای بسیج حمایت عمومی از زنان و کودکان استتفاده می‌کند. پ ک ک که کودکان را شستشوی مغزی می‌دهد و تلاش می‌کند با ایدئولوژی از آنها افرادی وفادار خلق نماید، از کودکان در اقدامات سیاسی نیز بهره برداری نموده است. پ ک ک وقتی با عدم توجه مردم برای اعتراض جهت آزادی عبدالله اوجالان مواجه شد، در بین زندانیان اعتصاب‌کننده غذا برای این کار در زندان مرسین در بند ای. مرکز اصلاح و تربیت 7 کودک را  نیز وادار به اعتصاب غذا نمود(54). به محض این که گروه‌های مسلح دست به مسلح کردن کودکان می‌زنند، به حداقل سن در این زمینه توجه نمی‌کنند. در بعضی موارد کودکان 7 الی 8 ساله نیز در درگیری‌ها شرکت می‌کنند و در این شرایط از کودکان می‌خواهند به بهترین صورت در خدمت سازمان باشند. به عنوان مثال، کودکان کم سن و سال به عنوان نظامی مسلح در میانمار مورد بهره برداری قرار می‌گیرند و مجبور می‌شوند تا در میادین اقدام به مین‌روبی کنند تا خیابان‌ها را از مین پاکسازی نمایند و در 10 سالگی روانه میدان جنگ می‌شوند(55).