باصطلاح قوانین پ.ی.د. و فراخوان ژنو
سربازی اجباری و اجرای آن طبق باصطلاح قوانین پ.ی.د.
در 13 ژوئیه سال 2014، کانتون جزیره قانون “وظیفه دفاع از خود” را برای سربازگیری تصویب کرد. این تصمیم که با اجازه شورای محلی پ.ی.د. اتخاذ شد، محدودیت‌های خودسرانه‌ای را بر آزادی‌های افراد تحمیل کرد و از نظر قانونی نیز الزام‌آور نبود. با نگاهی دقیق به این قانون متوجه می‌شویم هر خانواده‌ای موظف بود عضوی از خانواده را برای خدمت کردن به پ.ی.د. بفرستد (ماده 2)، و خدمت نظامی برای همه مردان 18 تا 30 ساله اجباری بود در حالی که زنان می‌توانستند به عنوان داوطلب عضو شوند (ماده 3). (74). هر دو ماده مذکور با همدیگر این امکان را برای پ.ی.د. فراهم آوردند که از بین خانواده‌هایی که مردان 18 تا 30 ساله ندارند عضوگیری کند. به عبارت دیگر، قانون “وظیفه دفاع از خود” خلائی دارد که طبق آن به آسانی کودکان را عضو می‌کند.
واضح‌تر بگوییم، عضوگیری جدید برای پ.ی.د. در مناطق تحت کنترل آن در چارچوب این قانون صورت می‌گیرد. بدین ترتیب، محدودیت جغرافیایی، سنی و زمانی برای عضوگیری این سازمان وجود ندارد. نیاز این گروه برای تامین تعداد جنگجویان خود سبب افزایش فشار بر مسئولان این سازمان شد و به تغییراتی در نتیجه محدودیت‌های از قبل مبهم این قانون عضوگیری منجر شد. به عنوان مثال، هر فرد بین 18 تا 40 سال موظف است در کوبانی خدمت سربازی کند در حالی که قوانین محلی کانتون جزیره مقرر می‌کند اسامی افراد 18 تا 30 سال پیش نویس شود. خانواده‌هایی که بعضی از اعضای آنها از قبل در درگیری‌ها کشته شده بودند از این معاف شدند(75).
همچنین، شورای محلی منبج در سال 2016 قانونی را تصویب کرد که افراد 16 تا 35 سال موظف به خدمت نظامی شوند(76). پ.ی.د. به محض اعلام خدمت اجباری در منطقه‌ای که قبلا تحت کنترل داعش بود طی حملات در شهر و توابع آن افراد را برای سربازی دستگیر کرد. حدود 50 غیرنظامی نیز در نتیجه این اقدام از محل فرار کردند. نیروهای پ.ی.د. در طی این دوره به صورت مکرر به خانه‌های مردم حمله کردند(77).
ارائه قانون سربازی اجباری در عفرین با عملیات شاخه زیتون ارتش ترکیه با همکاری ارتش سوریه آزاد مصادف شد. این سازمان در طی مقابله با حملات به صورتی وحشتناک بر تلاش خود برای سربازی اجباری افراد افزود(78). در 4 ماه ژوئن کمیته دفاع و غیرنظامیان در عفرین دستوری برای تمدید دوره خدمت نظامی را صادر کرد و طوری برنامه‌ریزی شد تا در پایان ماه ژوئن تمام شود. براساس شایعات بین غیرنظامیان و سربازان تصمیم افزایش دو ماه به خدمت نظامی نه ماه بیانگر شرایط بسیار حاد بود. در آغاز اعلام این قانون 700 نفر به عضویت در آورده شدند، و قبل از اعزام به جنگ به ویژه عفرین به مدت 45 روز در مقر ماباتلی آموزش دیدند(79). به گفته احزاب و گروه‌های سیاسی کرد منتقد اداره خودگردان موسوم به روژاوا، تمدید خدمت نظامی اجباری سبب مهاجرت گسترده جوانان کرد از شمال سوریه شد(80).
یک غیرنظامی که در عفرین اجبارا به عضویت در آورده و به المسلمیه فرستاده شده بود تا با رژیم اسد بجنگد، می‌گوید از ترس اعدام شدن جرات نمی‌کرد از رفتن به سربازی اجباری خودداری نماید(81). درواقع، تعدادی از مردم به خاطر تلاش جهت خودداری از انجام سربازی اجباری کشته شدند. به گفته نوری بریمو، یک عضو ارشد حزب دموکرات کردستان سوریه، نیروهای پ.ی.د. به روستایی از توابع دریک در حسکه حمله کردند و جوانان را به زور به خدمت سربازی بردند و هانی محمد حاجی صدیق 18 ساله را کشتند چون از رفتن به سربازی اجباری خودداری کرد(82).
در تضاد علنی با ادعای پ.ی.د. مبنی بر این که اعضای آن با ایدئولوژی جذب می‌شوند، این گروه اغلب نمی‌تواند اعضای جدید پیدا کند لذا افرادی که ایدئولوژی آن را قبول نمی‌کنند با زور به عضویت در می‌آورد. به عنوان مثال، یک غیرنظامی دیگر می‌گوید صرفا برای این که اعدام نشود به عضویت در آمد و مایل نیست به جنگ بین اعراب و کردها بپیوندد(83).
همین مسئله برای کودکان نیز صدق می‌کند. پ.ی.د. به صورت سیستماتیک کودکان کرد و اقلیت‌های رقیب را می‌رباید و ناچار می‌کند به عضویت آن در آیند. در سال 2016، محمد خلیل قائم مقام شنگال و از حزب دموکرات کردستان پ ک ک و پ.ی.د. را متهم ساخت کودکان ایزدی را فریب می‌دهد یا می‌رباید تا برای آن بجنگند(84). یک دختر 14 ساله ایزدی که ربوده و به عضویت ی.پ.گ. در آورده شده بود، توانست فرار کند می‌گوید دوست نداشت عضو گروهی شود که کردهای ایزدی را به قتل می‌رساند(85).