ملا مصطفی بیسارانی شاعر نامی هورامی متولد سال 1642 میلادی (فوت 1701 میلادی) در روستای بیساران از توابع سروآباد در استان کردستان است. پدرش نیز روحانی بود. ملا مصطفی پس از گذراندن مراحل مقدماتی تحصیل دینی راهی سنندج شد و تحصیلات دینی خود را در آنجا به پایان برد. پس از آن برای تدریس و ارشاد مردم راهی مناطق مختلف ازجمله نودشه و پایگلان شد. ماموستا بیسارانی علاوه بر علوم دینی در شعر به زبان هورامی نیز تبحر داشت و بارزترین و نقطه قوت اشعار وی استفاده از فولکلور و فرهنگ چند هزار ساله هورامی و بکارگیری زبان کاملا طبیعی محیط زندگی خود است. به طوری که او را یکی از اولین نویسندگان سبک رومانتیک می‌دانند. وی شاعری بسیار متبحر است که با غزلیات خود دل هر شنونده‌ای را به وجد در می‌آورد. این شاعر به خاطر علاقه فراوان به زادگاهش تخلص بیسارانی را برای خود برگزید.
او با ادبیات کهن ایران کاملا آشنا بود و از اشعار حافظ و سعدی نیز تاثیر پذیرفت. یکی دیگر از موضوعات پررنگ اشعار بیسارانی پرداختن به ابعاد مختلف مشکلات بشری است که به خاطر دوری از معنویت با آنها مواجه می‌شود. بعضی از محققان حتی او را پیشگام شعر نو در ایران زمین می‌دانند چون بسیار قبل از نیما و دیگر نوگرایان شعر نو، قالب عروض و قافیه را به هم ریخته است.
دیوان این شاعر شامل غزلیات و قصاید و قطعات عرفانی است و در برخی اشعار عشق و الوهیت را پررنگ می‌کند و طبیعت را نیز ماهرانه توصیف می‌نماید. شعر او به حدی ساده و روان است که همه آن را می‌فهمند و نیازی به شرح و تفسیر ندارد و این امر نیز از ویژگی‌های شعر رمانتیک است. بدین ترتیب، بیسارانی شاعر طبیعت و شاعر عشق و زندگی نیز است و اشعار او ترانه‌ای است ناتمام که خواننده در مطالعه آن خود را با کودکی می‌بیند که از سر عشق این ترانه را می‌خواند.