ربودن خردسالان و فریب جوانان در تمامی کشورهای دارای اقلیت کرد و حضور سازمان‌های وابسته به پ.ک.ک همچان ادامه دارد.همچنین این مسئله به طور منظم در کردستان ایران اتفاق می‌افتد.
بعد از ۴ دهه از انقلاب ۵۷، کومله، حزب دموکرات کردستان ایران، پژاک، خبات کردستان و هر گروه مسلح دیگری، جز امنیتی کردن فضا، نقض حقوق کردها، اقدامات تروریستی، اخاذی از فعالان اقتصادی و تولیدی و به کشتن دادن جوانان کُرد چه دستاوردی داشته است؟ آیا زمان بازاندیشی در این گونه اقدامات مسلحانه نرسیده است؟ این بازاندیشی به توسعه کردستان و حفظ جان صدها کُرد کمک بسیاری خواهد کرد...
ترکیه «گمان» می‌کند که به مرحله‌ای از توانمندی رسیده که متفاوت‌تر از گذشته به بحث «نقشه جهان ترک» ورود خواهد کرد. اما این امر صرفا خیال است؛ نه اویغورهای چین، نه کشورهای آسیای مرکزی و نه آذری‌های ایران، با اردوغان و باغچه‌لی همراهی نخواهند کرد...
