نقض حقوق زنان، به کشتن دادن و ترور اعضای خود، تحقیر و تجاوز به زنان در ساختار پ.ک.ک و پژاک کاملا عادی و مرسوم است. پژاک با توجه به کارنامه سیاه خود در حوزه حقوق کودکان و نقض آنها، حق صحبت در مورد زنان، دختران و حقوق کودکان را ندارد.
اگر این سرکوب گسترده در اقلیم ادامه داشته باشد، خشم عمومی نسبت به رفتار نامناسب، عدم ارائه خدمات اساسی، وخیم‌تر شدن وضعیت حقوق بشر و بحران اقتصادی فزاینده، منطقه کردنشین عراق را به آستانه سقوط اقتصادی و سیاسی می‌کشاند.
اعتراض، حق مردم و تامین فضای اعتراض امن و بدون خطر، وظیفه حاکمیت جمهوری اسلامی است. نظام سیاسی، همانطور که برای مراسم سیاسی و ملی مانند سالگرد پیروزی انقلاب ۵۷ و حمایت از مردم فلسطین، امنیت مراسم را تامین می‌کند، موظف است امنیت معترضان آن هم معترضان به نبود آب آشامیدنی را تامین نماید.
