مایکل آریزانتی، روزنامه‌نگار هلندی فعال در حوزه کردی، در پاسخ به سوال دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در مورد ارزیابی خود از وضعیت کردهای تحت کنترل پ.ک.ک. می‌گوید زمانی که با این گروه در شمال سوریه آشنا شد تصور نمی‌کرد با یک گروه مخوف مواجه است و به تدریج این واقعیت را درک نمود.
مایکل آریزانتی می‌گوید «اکنون کریسمس نزدیک می‌شود لذا همانند بقیه مردم، دست به خانه تکانی زدم. ناگهان یک کادو همراه پرچمی از پ.ک.ک./پ.ی.د. را دیدم که در زمان تهیه گزارش در شمال سوریه و اعضای پ.ک.ک. به من داده بودند. در آن هنگام، آنان با داعش می‌جنگیدند و تصور می‌کردم واقعا به مبارزه با تروریسم اعتقاد دارند لذا هنگامی که یک کادو همراه با پرچم خود را دادند، قبول کردم. اکنون چند سال می‌گذرد و مسائل کردها را پیگیری می‌کنم و باید بگویم هیچ سازمانی به اندازه پ.ک.ک. برای کردها سرکوبگر نیست و این سازمان علنا حقوق کردها را با روش های اقتدارگرایانه خود سرکوب می‌کند. لذا به محض دیدن این کادو، آن را دور انداختم تا حتی در آرشیو من نیز نباشد.»
این روزنامه نگار در ادامه افزود «اکنون که شاهد اعتراضات بجا و به حق مردم در اقلیم کردستان هستیم و معتقدم باید با شدت ادامه دهند، کردهای سوریه نیز باید علیه پ.ک.ک./پ.ی.د. دست به اقدامی مشابه بزنند چون تجربه شخصی‌ام می‌گوید هیچ گروه، سازمان یا دولتی را به اندازه پ.ک.ک./پ.ی.د. دیکتاتور و اقتدارگرا ندیده‌ام.»
آقای آریزانتی به یک نکته به عنوان تناقض حرف و عمل در پ.ک.ک. می‌پردازد و می‌گوید «پ.ک.ک./پ.ی.د. مدعی اعتقاد و عمل به برابر زن و مرد هستند اما در جنگ با داعش به ویژه در استان موصل از نزدیک شاهد جنگ آنان بودم. من شاهد بودم حتی پیشمرگه‌های زن و مرد در یک نطقه می‌جنگیدند اما باید بگویم عدم اعتقاد به برابری زن و مرد در پ.ک.ک. آنقدر شدید است حتی اجازه نمی‌داد اعضای زن و مرد در یک منطقه نزدیک هم باشند چه برسد به این که در کنار هم جنگ کنند. این را می‌پرسیدم و متوجه شدم ممنوع است. زن و مردم در پ.ک.ک. اصلا برابر نیستند. حرف‌های پ.ک.ک. در این زمینه فقط ادعاست.»
آقای آریزانتی از کردهای سوریه می‌خواهد اگر قصد دارند به سرنوشت کردهای عراق دچار نشوند بهتر است تا دیر نشده از شر گروه اقتدارگرای پ.ک.ک. رها شوند و گرنه آینده تاریکی در انتظار آنان خواهد بود.