دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در ادامه گفتگوهای مستمر خود با خانواده قربانیان جنایات گروه پ ک ک/ پژاک با «برادر هادی امینی» یکی از اعضای سابق پژاک، گفتگویی را ترتیب داده است.
به نظر می رسد قطار پ ک ک/پژاک برای مرگ کودکان و جوانان کرد قصد توقف ندارد.
رویکرد گروه های شبه نظامی چون پژاک در استفاده از کودکان در جنگ، بر خلاف تعهدی است که آنها در «کنوانسیون ژنو» مبنی بر عدم استفاده از کودکان کمتر از ۱۸ سال داشتند.
شاید بتوان فریب و ربایش نوجوانان، جوانان و البته کودکان کُرد و سپس مسلح کردن و استفاده از آنها برای اغراض و منافع رهبران گروه های شبه نظامی چون پژاک و پ ک ک را تنها دستاورد و هدیه مدعیان دفاع از حقوق مردم کُرد دانست.
در واقع این اقدامی ناقض حقوق بشری است که این گروه ها به طور مستمر به انجام آن اصرار می ورزند.
در حالی که در دنیا خشونت مطرود است و مسائل از طریق دیپلماسی، گفتگو و صحبت با انسان های دیگر حل و فصل می شود، اما پژاک، شاخه «پ ک ک»، برای ترویج خشونت همچنان تلاش می‌کند تا تعداد بیشتری از جوانان کرد را به کام مرگ بفرستد.
«هادی امینی» با نام سازمانی «لهنگ بریار» شاید هرگز تصور نمی‌کرد روزی برسد که در سن کم و آن هم در درگیری با ارتش ترکیه در عمق خاک آن کشور کشته شود.
او در دوم ژوئیه ۲۰۱۷ در تونجلی/درسیم ترکیه و در حین درگیری اعضای پ ک ک با ارتش کشته شد.
هادی فریب پژاک را خورد و این نوجوان پس از آموزش مقدماتی اسلحه، راهی جنگ در ترکیه شد.
پژاک مدعی استقلال از پ.ک. ک است اما اینگونه نیست چرا که جوانان کرد ایرانی را به عنوان جنگجو برای پ.ک.ک جذب می‌کند و در ترکیه یا سوریه آنها را به کشتن می‌دهد.
متن گفتگو با برادر هادی امینی به شرح زیر است:
ما چهار برادر بودیم و با یکدیگر کار می کردیم، تا به آن لحضه هیچکدام از برادرهایم حتی هادی هیچگونه ابراز علاقه ای نسبت به این گروه نداشتند و همیشه سرمان به کار خودمان گرم بود.
هادی جوانی بسیار سر به زیر و آرام بود و آزارش به یک مورچه هم نمی رسید، هیچ دلیلی نمیبینم که منجر به عضویت هادی در آن گروهک شده باشد مگر آنکه زمانی که عناصر آن گروه به داخل روستای ما می آمدند او را فریب داده باشند.
از زمانی که هادی ناپدید شد و تا زمانی که خبر کشته شدنش اعلام شد عناصر پ.ک.ک هیچ گونه تماسی با ما نگرفته اند.
در مرحله اول که هادی را ربودند در حالی که ما نمی‌دانستیم او الان کجاست، پژاک درمیان روستاهای اطراف اعلام کرده بود که چنین شخصی عضو آنها شده است، البته بهتر بود بگویند که همچنین شخصی را ربودیم.
پس از این اتفاق دو بار به قندیل سفر کردیم ولی متاسفانه حتی یک دفعه هم اجازه ملاقات با برادرم را ندادند و گفتند که اینجا نیست و به ترکیه رفته است.
زمانی هم که خبر کشته شدن هادی را شنیدیم فقط از طریق رسانه های مربوط به پ.ک.ک بود.
دیگر هیچ تماسی از طرف آن گروه نداشتیم و هنوز هم نمی دانیم واقعیت ماجرا چه بوده است! آیا هادی زنده است یا خیر؟!