تصویری زیباتر از حضور آزاد و بیآلایش کودکان در قاب این جهان پرآشوب نیست! کودکان باید در مدرسه، خانه، جامعه و کشوری زندگی کنند که آزادی و حقوق آنها را به رسمیت شناخته باشد و از آنها برای مطامع سیاسی و نظامی و ایدئولوژیک خود بهرهبرداری نکند.
اما کودکان کُرد به ویژه کودکان کُرد ایرانی، علاوه بر فساد و ناکارآمدی در دولت ایران و ضعف توجه به مناطق مرزی و دورافتاده، قربانی اقدامات ضدحقوق بشری و تروریستی پ.ک.ک و پژاک نیز هستند. در واقع، به جرئت میتوان گفت که عاملان ترویج فرهنگ خشونت و خونریری در میان کودکان کُرد، پ.ک.ک و پژاک هستند. آنها کودکان را میربایند و به کشتن میدهند و سپس مدعی حقوق کردها میشوند.
بیشتر بخوانید:
گمشدگان در پژاک؛ کودکانِ ناپدیدشده
پ.ک.ک/ پژاک از ابتدا کودکان عضو خود را با ادوات جنگی آشنا میکنند. کودکانی که فریب خورده و یا ربوده شدهاند. کودکانی که زیر سن قانونی هستند و چیزی از جنگ نمیدانند.
کودکانی که بعد از کشته شدن، ابزار شهرت و مشروعیت دروغین پژاک و پ.ک.ک و با عنوان تقلبی «شهید»، دلیلی بر مطلوب بودن جنگ بیحاصل پ.ک.ک میشوند. مرگ این کودکان نیز با تاخیر اعلام میشود. جسد آنها بدون هویت دفن میشود و خانواده این کودکان هرگز به پیکر فرزند خود دسترسی ندارند.
در تازهترین جنایت، پ.ک.ک/ پژاک خبر مرگ یکی از اعضای خود را با بیش از ۴ ماه تاخیر اعلام کرده است! یعنی پ.ک.ک و پژاک، کودک را به کشتن دادهاند و بعد از ۴ ماه، صرفا خبر آن را اعلام میکنند و مسئولیتی نیز به عهده نمیگیرند. این امر، مصداق بارز ناپدیدسازی کودکان است.
پ.ک.ک در خبرگزاری خود اعلام کرده است «٧ ژوئیه ٢٠٢١/ ١۶ تیر ١۴٠٠ در بمباران اطراف روستای کیسته ۶ عضو این گروه کشته شدند».
یکی از این اعضا ایرانی و متولد کامیاران است. مشخصات وی به شرح زیر اعلام شده است:
نام و نام خانوادگی: محمد صبحانی
کد سازمانی: کورتای بیستون
محل و سال تولد: کامیاران
نام مادر – نام پدر: ویدا – وحید
تاریخ و محل مرگ: ٧ ژوئیه ٢٠٢١ / هفتانین
پژاک پاسخ دهد؛ فراز بهنورد کجاست؟
سوالاتی که پ.ک.ک/پژاک سالهاست بدون پاسخ گذاشته، این است:
- چرا مرگ این افراد با تاخیر اعلام شده است؟
- دلیل واقعی مرگ این افراد چیست؟ اگر این افراد بر اثر بمباران ترکیه کشته شدهاند، چرا مرگ آنها با تاخیر اعلام میشود؟
- این افراد در چه سالی و در چند سالگی به عضویت اجباری درآمدهاند؟
- جنازه این افراد کجاست؟
- چرا کودکان و نوجوانان ایرانی باید قربانی جنگ بیحاصل پ.ک.ک با ترکیه شوند؟
محمد صبحانی، اولین و آخرین کودک قربانی تروریسم پ.ک.ک و پژاک نیست و نخواهد بود. کودکان بسیاری در پ.ک.ک قربانی شدند و اثری از جنازه آنها نیست. پ.ک.ک حتی به تازگی برای کشته شدن نفرات بعدی خود نیز زمینهسازی میکند.
در تصویر زیر یکی از دختران ایرانی عضو واحد زنان پژاک/ پ.ک.ک دیده میشود که از فواید جنگ سخن میگوید! تجارب قبلی و کارنامه سیاه پ.ک.ک نشان میدهد این دختر در منطقه خطرناکی قرار دارد و هر لحظه امکان دارد بر اثر بمباران ترکیه کشته شود تا پ.ک.ک از مرگ وی نیز استفاده کند!
پژاک که خود را از مدعیان و حامیان کودکان بیدفاع و مظلوم کردستان میداند، تاکنون کودکان بسیاری را به قتل رسانده و یا با به قتل رساندن پدر و یا مادرشان آنها را بیسرپرست و یتیم کرده است و اکنون مدعی حقوق کودکان در کردستان میشود.
به زودی خبرگزاری فرات، خبر کشته شدن زیلان بانه را نیز منتشر خواهد کرد و باز هم سیامند معینی با وقاحت مدعی خواهد شد در پ.ک.ک، کودک وجود ندارد. اگر در جهان، عدالت حاکم بود؛ پ.ک.ک و سران آن باید بارها به دلیل کشتن کودکان کُرد مواخذه میشدند…