کودک سربازان بسیاری در «پ ک ک» و شاخه های مرتبط آن کشته شده اند که نقض فاحش حقوق بشر به حساب می آید و قوانین بین المللی از جمله معاهده ژنو نیز بر حقوق کودکان تاکید می کند، اما رهبران گروه های مسلح شبه نظامی چون «پ ک ک» کماکان برای تامین نیروی انسانی خود از افراد زیر ۱۸ سال استفاده می کنند.
نکته قابل تامل و تاسف اینجاست که سازمان ها و نهادهای حقوق بشری بین المللی و البته مخافل رسانه ای غربی که خود را حامی و مدافع حقوق بشر می نامند در این خصوص سکوت پیشه می کنند!
دیدبان حقوق بشر کردستان ایران به منظور تبیین هر چه بهتر و بیشتر این اقدام ناقض حقوق بشری پژاک در قبال کودکان (افراد کمتر از ۱۸سال) با برخی اعضای جدا شده از «پ ک ک» به گفتگو پرداخته است.
پیشتر در این قالب گفتگوهایی را از کودکان کشته شده در این گروه منتشر کردیم که مورد توجه مخاطبین نیز قرار گرفت.
گفتگوی پیش روی در خصوص فردی به نام «کبری حاجی زاه» است که به هنگام عضویت در آن گروه تنها ۱۴ سال سن داشته است.
متن کامل گفتگو به شرح زیر است:
ضمن معرفی خودتان، از کبری حاجی زاه برای ما تعریف کنید.
من «اگر ماکو» هستم و سال ۲۰۱۲ از پ ک ک موفق به فرار شدم .منطقه ما بیشتر به لحاظ جغرافیایی وهم مرز بودن با ترکیه از لحاظ امکانات از دیگر مناطق دیگر محروم تر است.
ما بیشتر به کار دامداری و قاچاق گازوئیل در مرز مشغول هستیم، دختران ما هم بیشتر قالی بافی میکنند وآنهایی که دامداری هم دارند در فصل بهار تا پاییز به چراگاه های مرزها رفته تا از منابع طبیعی آنجا برای دامها استفاده کنند.
صحبت از مناطق مرزی کردم، اعضای «پ ک ک» هم از این مناطق رفت وآمد می کنند واز مردم آنجا نان خود را در قالب کمک طلب می کنند و جالب است که سعی میکنند خود را اهل همان منطقه جا بزنند بدون آنکه نام خود را مطرح کنند.
نحوه جذب او کبری حاجی زاده به گروه چگونه بود؟
همانطور که گفتم مناطق مرزی شرایطی دارد که از جمله آن میتوان به کمبود آموزش و مانع شدن خانواده ها ادامه تحصیل فرزندان به خصوص دختران اشاره کرد، به طور مثال آنها اجازه دارند فقط تا سطوح راهنمایی یا شاید ابتدایی درس بخوانند.
من خود نیز تا کلاس هفتم درس خواندم سپس به تهران رفتم ویکسال آنجا کار کردم.
علت عضو شدن افراد به گروه هایی چون پ ک ک/پژاک در این مناطق احساسی وعاطفی بودن والبته عدم شناخت صحیح از این گروه ها است.
آنها وعده های مختلفی به افراد متناسب با شرایطی که دارند می دهند، به طور مثال وعده ازدواج باعث فریب خوردن من شد.
کبری در کوهستان در هنگامیکه گوسفندان را به چرا میبرد فریب خورده وجذب میشود قبل از آن مادرش سعی کرده بود تا نگذارد با اعضای پژاک که برای نان می آیند صحبت کند واو را قایم میکرد، اما در نهایت او را فریب دادند.
او تا کلاس پنجم ابتدایی درس خوانده بود وقتی ما شنیدیم که عضو پژاک شده شوکه شدیم. او ۱۳ سال داشت، لاغر و ضعیف بود و بیماری هم داشت.
روند حرکتی و پیشرفت او در «پ ک ک» را اگر می توانید برای ما بگویید.
از خانواده حاجی زاده ها دختران بیشتر ربوده وجذب شدند، کبری نه اولین بوده ونه آخرین ولی او سن کمی داشت شاید در هنگام ربوده شدن بیشتر از ۱۴ سال نداشت.
او قبل از اینکه من جذب شوم جذب شده بود و در منطقه خاکورک هم آموزش دیده بود. او مریض احوال بود و مشکل تغذیه داشت، غذا میخورد رشد نمیکرد و هیچ وقت رتبه یا فرماندهی نصیبش نشد، بلکه یک عضو ساده بود.
در محیط پ ک ک از احساسی بودن انسانها ومسله زنان خیلی استفاده های سیاسی به نفع پ ک ک می شود.
خاطره ای از کبری حاجی زاده در آن مدت دارید؟
بله او را در سال ۲۰۱۰ ذاپ دیدم. به دکتر آمده بود.من با او صحبت کردم واز او پرسیدم اهل کجاست گفت ماکو، تا گفت حاجی زاده هستم شناختمش ومن هم اسم روستایمان را گفتم گفت راستی از خانواده ما خبر داری؟ من میدانستم پدرش فوت کرده ولی نگفتم چون من بعد از او آمده بودم گفتم همگی خوبن او چهار خواهر وسه برادر داشت.
خاطره دیگر هم سال ۲۰۱۱ در زاگرس او را در هنگام حاضر شدن برای «عملیات شتازا» دیدم ضعیف تر شده بود ومن شوخی کردم گفتم به تو غذا نمیدهند گفت نه کباب را بیشتر میدهند! او یک سلاح ب کی سی بر دوش که همراه با ۴۰۰ گلوله در کوله پشتی، کیسه خواب، تشک و .. که حمل اینها واقعا برایش زحمت بود، اما.
در پایان اگر نکته ای دارید بفرمایید.
بله یک خواهش وتقاضا است و آن اینکه سعی کنید صدای ما را به گوش دولت ومسولان برسانید که اولا امنیت این مناطق ودوم آموزش وامکانات را بیشتر کنند.
پ ک ک وپژاک از بی سوادی و احساسی بودن کودکان وخانواده هایشان نهایت استفاده را می کنند.
این کودکان شاید به غیر از روستای خود ویا شهر خود جایی نرفته اند ونمیشناسند در نتیجه به دنبال دنیایی جدید پدیده های تازه هستند، اما نمیدانند وارد زندان های محصور در کوهستان میشوند وآرزوی حضور دوباره در روستایشان را خواهند داشت.
استفاده از کودکان (با ربایش و فریب آنها) در جنگ به امری روزانه و عادی از سوی پ ک ک وپژاک تبدیل شده است.
کبری در دیاربکر کشته شد، اما مگر پژاک نمیگوید من دشمن ایرانم پس چرا کبری در ترکیه کشته میشود؟ یا خیلی های دیگر در سوریه.
لازم است به مردم در مورد دروغ وفریب پژاک بیشتر گفته شود تا شناخت مردم بالاتر باشد.
مادر کبری اکنون مریض شده وتوان آن را نداشت تا جنازه دخترش را هم ببیند، آنها فقیر هستند و پدرش دو سال بعد از جذب او فوت شد، این خانواده نمونه اول یا آخر از این موضوع نیست.