از عضویت تا کشته شدن سه ماه بیشتر طول نکشید!
مگر در طول سه ماه به این افراد چه چیزی یاد میدهند که بخواهند آماده جنگ باشند و کمتر از سه ماه جوان یک خانواده را به کشتن بدهند؟!
پدر سیروان خیرآبادی در تماس خود با خبرنگار دیدبان حقوق بشر کردستان ایران و البته با گلایه از مسئولین دولت ایران و همچنین آسایش عراق در جهت عدم رسیدگی درست بر مسئله فریب و ربایش پ.ک.ک و پژاک اظهار داشت که:
سیروان مدتی با خانواده همسرش مشکلاتی داشت به همین خاطر تصمیم گرفته بود که به تهران برود، البته مدتی هم در آنجا حضور داشت تا زمانی که به طور ناگهانی ناپدید شد.
از هر کسی که میشد سراغ سیروان را می‌گرفتیم اما هیچ‌کس خبری از او نداشت. در نهایت تصمیم گرفتیم به کلانتری و بیمارستان‌ها سر بزنیم اما در آنجا هم خبری نبود؛ دقیقاً سه ماه از رفتنش گذشته بود که ناگهان در یکی از کانال های مربوط به پ.ک.ک و پژاک اسم او را به عنوان کشته شده اعلام کردند! تمام خانواده شوکه شده بودیم اصلا به فکرمان نمی‌رسید که حتی عضو همچین گروهی شده باشد چون در طول زندگی اش هیچ علاقه ای به هیچ حزب و گروهی نداشت چه برسد به اینکه روزی بخواهد عضو بشود و خبر کشته شدنش را باور کنیم، به همین خاطر سریع خودمان را به عراق رساندیم اما در آنجا علاوه بر تمامی بی احترامی هایی که به خاطر رفتنمان به آنجا با ما شد، می‌گفتند که دیگر به دنبال پسرتان نگردید کشته شده است. هر چقدر که اصرار کردیم که حتی مزارش را به ما نشان بدهند باز هم از این کار سر باز زدند و گفتند چنین چیزی امکان ندارد. این جا نمانید و دیگر دنبال سیروان نگردید.
من پیرمرد چه کار می توانستم بکنم؟ دادخواهی خودم را به کجا می توانستم ببرم؟!
پسرم ناگهان ناپدید شد و در نهایت یک عده غارنشین در کمال وقاحت به من گفتند پسرم کشته شده و دیگر هیچ جزئیاتی را در اختیارمان نگذاشتند.
آسیب های اجتماعی و مصادیق بسیار آن همواره مشکلاتی را برای خانواده ها و البته جامعه بوجود آورده و این مهم مرتفع نمی گردد تا علت ها و دلایل اصلی بروز این آسیب ها را شناسایی و از میان برداریم که این همت و عزم و اراده جدی مسئولین دولت ایران را می طلبد.
طبیعی است که «مناطق مرزی و کمتر توسعه یافته ایران» باتوجه به وجود مشکلات عدیده و عمیق اقتصادی و معیشتی حاکم بر زندگی افراد آن مناطق، بیش از دیگر شهرها و مناطق کشور نیازمند این توجه از سوی مئسولین دولت ایران هستند.