دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در ادامه گفتگوهای مستمر خود با خانواده قربانیان جنایات گروه پ ک ک/ پژاک با برادر «پیمان جعفری» یکی دیگر از قربانیان گفتگویی را ترتیب داده است.
خانواده پیمان پس از آنکه از پژاک خبر کشته شدن فرزند خود را دریافت می کنند، تا به امروز هیچ گونه اطلاعی از محل دفن جسد وی ندارند.
یکی از رویکردهای ثابت گروه هایی شبه نظامی چون پ ک ک/ پژاک است که بعد از یک یا چندسال از کشته شدن کودکان، به خانواده ها اطلاع می دهند که فرزندانشان کشته شده و در اغلب موارد هم از محل دفن آنها خبری نمی دهند.
بنا به گفته اکثر خانواده ها، پژاک معمولا به آنها فشار آورده که چرا با رسانه ها در خصوص فرزندانشان گفتگو کرده اند، تا بلکه آنها بتوانند در سایه سکوت رسانه ای، کماکان به «نقض حقوق شهروندان کردی» ادامه دهند.
یکی دیگر از نکات قابل تامل این است که رویکرد گروه های شبه نظامی چون پژاک در استفاده از کودکان در جنگ، بر خلاف تعهدی است که آنها در «کنوانسیون ژنو» مبنی بر عدم استفاده از کودکان کمتر از ۱۸ سال داشتند.
شاید بتوان فریب و ربایش نوجوانان، جوانان و البته کودکان کُرد و سپس مسلح کردن و استفاده از آنها برای اغراض و منافع رهبران گروه های شبه نظامی چون پژاک و پ ک ک را تنها دستاورد و هدیه مدعیان دفاع از حقوق مردم کُرد دانست.
در واقع این اقدامی ناقض حقوق بشری است که این گروه ها به طور مستمر به انجام آن اصرار می ورزند.
متن کامل گفتگو به شرح است:
پیمان برادرم یکی از بچه های خلف خانواده و شاگرد اول مدرسه بود که توسط یکی از پسرعمه های خود به نام «دلیر» با وعده های دروغ فریب خورد و راهی پژاک شد.
دلیر(پسر عمه پیمان) هوادار گروه بوده و بعدها به پژاک پیوست، دلیر کسی بود که وقتی برادرش با مرگ دست و پنجه نرم میکرده، او را رها کرده و عضو پژاک می شود.
از زمانی که پیمان فریب این گروه را خورد و به عضویت آنها درآمد، ما چندین مرتبه به عراق رفته و دنبال او گشتیم اما متاسفانه پژاک اجازه ملاقات ما با برادرم را نداد.
پس از ماه ها پیگیری خانواده برای یافتن خبری از برادرم، سال ۹۸ از طرف پژاک با ما تماس گرفتند و گفتند که پیمان کشته شده است.
اما این خبر آنها با گفتن این نکته بود که جنازه برادرم در اختیار آنها نیست و اطلاعی از محل دفن وی ندارند.
مگر می شود که کسی فوت کند و مزاری نداشته باشد؟ حتی اگر این خبر کذب هم باشد حداقل آنها یک جایی را برای تسکین دل خانواده پیمان به ما نشان ندادند.
* دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در خصوص این افراد همچنان به پیگیری های خود تا دست یابی به نتیجه ای مشخص از سرنوشت نامعلوم شهروندان کرد گرفتار شده در گروه های شبه نظامی ادامه می دهد.