ترکیه سخت ترین ووحشتناکترین دشمن کُردها میباشد و در صد قطع کردن نفس کشیدن کُردها در منطقه است و آنچه نمایان است این است که حملات واشغال خاک عراق وسوریه از جمله این برنامه ها میباشد.
در این اواخر اردوغان به طور رسمی مناطقی در سوریه که تحت کنترل «ه س د» هستند را هدف قرار داده و رسانه های ترکیه نقش به سزایی در این باره ایفا میکنند.
حال در این خصوص سازمان ملل صدایش در نمی آید و هیچ اعتراضی نسبت به رفتارهای اخیر ترکیه ندارد! وغرب هم هیچ واکنشی بجز ابراز نگرانی از این مسله ندارد، چرا که قتل عام مردم و آواره شدن بی گناهان در قبال منافع غربی ها ارزشی ندارد.
احتمال عضو شدن در ناتو از سوی دو دولت سوئد وفنلاند وتایید آن از سوی ترکیه شاید علت بی تفاوتی اروپا در قبال این حملات به خاک سوریه باشد.
جهان در حال تحلیل وتجزیه جنگ اوکراین است و این شاید فرصت خوبی برای عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا وعضویت سوئد وفنلاند در ناتو با موافقت ترکیه باشد.
حال اهداف اردوغان ونئو عثمانی را بررسی داشته باشیم، کاهش محبوبیت اردوغان وحزب عدالت وتوسعه واوضاع بد اقتصادی ومعیشتی مردم ترکیه سبب شده تا رهبر حزب حاکم پیش از برگزاری انتخابات ۲۰۲۳ این حمله و تجاوز نظامی به عراق و سوریه و پیروزی احتمالی خود را برای به دست آوردن امتیاز و دست برتر نسبت به رقبای داخلی به کار بگیرد.
ترکیه میخواهد «پ ی د» را وادار به گفتگو با دولت بشار اسد کند و تسلیم شدن آنها در مقابل رژیم اسد وسپس کمربند عربی شدن در شهرهای اشغالی کنونی از سوی ترکیه ومتفقین اسلام گرای افراطی از جمله «عفرین و سری کانی و تل ابات وحتی کوبانی» با این طرز و دست انداختن در دموگرافی منطقه کُردهای ترکیه وسوریه را از هم جدا و مرزعربی را با آنها ایجاد کند.
ترکیه با حملات خود در سینجار، خط ارتباطی با دیریک وقامشلی را میبندد چرا که دو قسمت کُردنشین در عراق وسوریه نباید با هم در ارتباط باشند.
مثلث عراق وسوریه و ترکیه، کنترل مرز آبی فیشخابور و سحیلا به دست خود وجلوگیری از رساندن کمک های آمریکا از اربیل به کردستان سوریه و قامشلی همان مرزی که در ۲۰۱۷ آمریکا باعث شکست ارتش عراق شد چرا که آنجا را مانند دروازه ای لازم دارد.
قطع ارتباط سینجار با قامشلی ونفس های آخر نهادهای پ ک ک در این مناطق وبا این رفتار مرز مشترکی با دولت عراق خواهد داشت نه اقلیم کردستان عراق وبسته شدن شاهرگ حیاتی حکومت اقلیم کردستان «ابراهیم خلیل» که شاهرگ تجاری واقتصادی است وفلج کردن کردستان عراق واز میان برداشته شدن حکومت اقلیم کردستان عراق برای همیشه.
آنچه خواسته وناخواسته وبرای قدرت طلبی به ترکیه خدمت میکند احزاب کُرد مخصوصا «پ ک ک وپارتی» مستقیم وغیر مستقیم به ترکیه کمک میکنند چرا که بارزانی ها فقط منافع طایفه ای و شخصی برایشان مهم است ونه مردمی ووطنی«عراق متحد».
سکوت و بی توجهی غرب در این خصوص از اهدافشان است، آنهم نا ارامی در مرزها وداخل ایران وسوق دادن اپوزیسیون ایران وگروه های مخالف ترکیه از جمله «پ ک ک و پژاک» به داخل و خارج از مرزهای ایران در مثلثی دیگر در سه گوشه عراق وترکیه وایران «خنیره ومخصوصا خاکورک».
آنچه مشخص است این که حملات وتهدیدهای اخیر با بقیه حملات ترکیه بعد از گذشت صد سال فرق میکند وخطری بزرگتر منطقه را تهدید میکند.
اما آنچه اردوغان ادعا میکند چشم داشتی به خاک همسایگان ندارد وغرب در بیانیه های خود بیان کرده که نگرانی ترکیه را درک میکنیم، بله شاید خوب درک میکنند و اردوغان چشم داشتی به خاک همسایگان ندارد، اما دموگرافی منطقه جز آن محسوب نمی شود.
چرا که آنها آوردن سلفی ها وسنی گراهای افراطی را مشکل ودخالت در خاک همسایگان نمی بیند!
به نظر می آید آنچه در آینده خواهیم دید جنگ کُردها با سنی گراهای افراطی و عرب های وارداتی ترکیه خواهد بود.