امروز ۳۵ امین سالگرد حمله شیمایی ارتش بعث صدام دیکتاتور به شهرستان سردشت و شهید شدن هزاران کودک وزن ومرد است. کُردها قربانی دیکتاتوری صدام و استفاده از سلاح های شیمایی بر ضد آنها در اثر ناتوانی ارتش بعث صدام غاصب هستند.
در چنین روزی صدها نفر در شهرستان سردشت در استان آذربایجان غربی در خواب شیرین به ناگاه با صدای انفجار وحمله هوایی وآژیر خطر و البته بوی سوختگی کودکان وزنان ومردان آن شهر از خواب بیدار شدند.
شهر به ویرانه ای تبدیل شد و هزار نفر قربانی این حمله ناجوانمردانه شدند و از این روی است که این جنایت هولناک در تاریخ ننگین دیکتاتوری صدام به جا میماند وخواهد ماند.
صدام ومتحدین اروپایی ودر داخل ایران کُردهایی که خود را مدافع حقوق مردم کُرد معرفی می کردند ومی کنند همه همدست ویک صدا در حمله شیمیایی به سردشت نقش داشتند.
جریان هایی از قبیل دمکرات به رهبری «قاسملو» که خود را کُرد ومدافع حقوق مردم کُرد معرفی میکرد و البته شاهد بویدم که حزب متبوع وی در مقابل حملات صدام به کُردها چشم پوشی کردند.
حال بعد از گذشت ۳۵ سال از آن واقعه تلخ بر مردم کُرد در ایران به دست صدام دیکتاتورهنوز هم آثار ویرانگر ومخربش بر جان ومال هموطنان کُرد در این شهر باقی است.
چه کسانی پس از گذشت این مدت زمان، پاسخگوی جانبازان این حملات شیمایی که به کمک کپسول های اکسیژن نفس می کشند یا کودکانی که بعد از چند نسل هنوز هم ناقص الخلقه به دنیا می آیند، هستند؟
در آستانه ۳۵ امین سالگرد قتل عام مردم سردشت «حدکا» و«حدک» جشن شادی و یکی شدن و اتحاد خود را با رقص وپایکوبی نشان میدهند و انتظار دارند مردم در جشن آنها شریک باشند.
آنهایی که به صدام ودشمنان این مرز وبوم کمک کرده ومی کنند تا مردم را قربانی قدرت های گذرای خود کنند، آیا باور کرده اند که مردم همان مردم سابق هستند ودیگر هیچ شناختی از این گروه ها ندارند؟!
آیا مردم نمی دانند در طول ۳۵ تا ۴۰ سال گذشته کجا توانستند کمک بگیرند ومشکلاتشان حل شود؟ کجا درد آنها را گوش کنند ودرمان کند؟
در بحبوحه تحولات سیاسی منطقه اربابان زر و زور برای استفاده از منابع ایران به نفع خود و به قیمت جان مردم سعی دارند نوکران گذشته (جریانات کُرد یاد شده در سطور فوق) را به میدان آورده ومردم را یکبار دیگر قربانی اهداف و خواسته های خود کنند.
آنها در فکر دفاع از منافع شخصی وشرکت های خود در منطقه هستند وکودکان ومردم کُرد را قربانی وسپر محافظتی خود می کنند.
کودکان فریب خورده کُرد که از پشت پرده های هجری وعزیزی خبر ندارند ونمی دانند که شرکت های هجری وعزیزی در خطر است نه مردم کُرد در ایران.
حقوق بشر ودموکراسی شعارهای به ظاهر زیبایی که از سوی غرب و مدعیان دفاع از حقوق بشر سر داده می شود دیگر زنگ زده وپوسیده شده اند، به تعبیری باید گفت که حنای آنها دیگر رنگ ندارد.
دیگر مردم دوست ودشمن را شناخته ومی شناسند وفریب ظاهر سازی ودفاع از شرکت های رهبری دمکرات در کردستان عراق و منافع خانواده های آنان در اروپا را نمی خورند.
آنان همانایی هستند که در جریان قتل عام مردم کُرد در ایران پشت به صدام داده وقاتلان همین مردم شدند و هستند.
آرزوی سلامتی برای جانبازان حادثه تلخ وفراموش ناشدنی سردشت داریم و یاد و خاطره زنان، کودکان و مردان غیرنظامی که در آن جنایت بی گناه کشته شدند را هم گرامی میداریم و میدانیم که آن حمله و جنایت صورت گرفته، با نقشه والبته کمک های احزاب کُرد مخصوصا «دمکرات» به صدام و در قالب دفاع از حقوق شهروندان کُرد در ایران بوده است و لازم است در پایان بر این نکته تاکید کنیم که مردم کُرد هوشیار باشند واز حقوق خود دفاع کنند واجازه دخالت به دشمنان را ندهند.
