پژاک به قتلگاه زنان و دختران ایرانی تبدیل شده و این گروه هیچ مسئولیتی در قبال آنها بر عهده نمی‌گیرد.
گروه مسلح و ستیزه جوی پژاک، از دختران ایرانی برای جنگ و اهداف غیرمشروع و غیرقانونی و غیراخلاقی خود استفاده می‌کند. این گروه در حالی که خود را حامی زنان و دختران کُرد ایرانی معرفی می‌کند و مدعی است دو دهه جنگ و ترور را برای احقاق حقوق کردها انجام می‌دهد، اما سابقه عملی آن نشان می‌دهد فریب دختران و به کشتن دادن آنها در جنگ پ.ک.ک و ترکیه، سیاست همیشگی آن است. در واقع عبارات زیبا مانند استفاده از زنان در ساختار مدیریتی، صرفا برای فریب دادن و کسب مشروعیت دروغین است؛ اما در عمل پژاک به قتلگاه زنان و دختران ایرانی تبدیل شده و این گروه هیچ مسئولیتی در قبال آنها بر عهده نمی‌گیرد. پژاک و سایر گروه‌های مسلح کُردی سعی داشته و دارند از فضای سنتی و بعضاً ضد زن در جامعه مردسالار کُردی سواستفاده کنند، به دختران و زنان وعده آزادی و رفاه بدهند؛ اما در عمل، زنان و دختران در این گروه‌ها به برده جنسی، تروریست و عضو ساده فرقه تبدیل شوند.
این گروه‌های مسلح، حق ازدواج و مادر شدن را از زنان گرفته و در عین حال، شعار آزادی زن سر می‌دهند. برخوردهای حذفی با زنان در این گروه‌ها، یک رویه است و به این دلیل نیز بارها شاهد خودسوزی زنان بوده‌ایم. زنانی مسخ شده، فریب خورده و قربانی؛ که برای شعار پوچ و مضحک «آزادی اوجالان» دست به خودسوزی می‌زنند. بسیاری از این خودسوزی‌ها نیز در فضای کوهستان صورت گرفته و مشخص نیست حقیقت ماجرا چیست! آیا این زنان قصد فرار داشته‌اند و اعدام شده‌اند؟! در پ.ک.ک و پژاک، هر چیزی ممکن است.
به تازگی، پژاک و خبرگزاری فرات اعلام کرده است «در حمله‌ی پهبادی ترکیه، که در ۲۸ جولای در منطقه‌ی پنجوین واقع در استان سلیمانیه انجام شد، دو عضو این گروه کشته شدند». یکی از این افراد، یک دختر ایرانی است.
نام و نام خانوادگی: هدیه گردنه
کد سازمانی: شیلان زاگروس
زمان و مکان پیوستن: ۲۰۲۲/ بانه
زمان و مکان مرگ: ۲۰۲۳/ چوارتا
گفتنی است پژاک در ادامه سیاست غیرانسانی و ضد حقوق‌بشری خود، سن دقیق وی هنگام مرگ را منتشر نکرده است تا از مسئولیت به‌کارگیری کودکان به عنوان سرباز، طفره برود. همچنان معلوم نیست چرا پژاک خبر کشته شدن این عضو ایرانی را با تاخیر اعلام کرده است. این در حالی است که پ.ک.ک و پژاک و سایر شاخه‌های این گروه مسلح همواره منکر وجود کودک‌سرباز در ساختار خود شده‌اند؛ اما به طرز عجیبی عکس‌های این کودکان را منتشر و به «به کشتن دادن» آنها نیز افتخار می‌کنند. در واقع پ.ک.ک و پژاک در این مورد، مرتکب دو جرم و جنایت جنگی عمده شده است: استفاده از افرادزیر سن قانونی و نقض کنوانسیون حقوق کودکان- اعلام خبر مرگ این اعضا با تاخیر و تلاش برای ناپدیدسازی اجباری آنها.
تصویر این دختر ایرانی اثبات می‌کند وی زیر سن قانونی است و قطعا در زمان عضویت نیز زیر ۱۸ سال داشته است. این رفتار پژاک، مصداق نقض حقوق کودکان است. این رفتار ضد بشری در حالی است که این گروه در زمان مرگ دختران ایرانی در سال ۱۴۰۱ خود را به دروغ مدعی حقوق زنان و دختران نشان می‌داد. آیا خانم هدیه گردنه، کُرد نبود؟ چرا پژاک وی را علیه نیروهای ترکیه به کار گرفته است؟ پژاک در جنگ با دولت ایران است یا ترکیه؟ آیا پژاک، زائده‌ای از پ.ک.ک است؟ به‌راستی چرا نهادهای دولتی در ایران، نخبگان کُرد و خبرنگاران به این جنایات و لزوم پرداختن و محکوم کردن آنها، توجه نمی‌کنند؟ آیا نمی‌دانند گروه تروریستی پژاک، صدها دختر ایرانی را ربوده، فریب داده و در جنگ پ.ک.ک با ترکیه به کشتن داده است و حتی جنازه آنها نیز به خانواده‌شان تحویل نداده است؟
گفتنی است همه ادعاهای پژاک در مورد زنان و دختران ایرانی، در حالی است که ازدواج در پ.ک.ک و گروه‌های وابسته به آن ممنوع است؛ زیرا از نظر پ.ک.ک و ایدئولوژی آن، ازدواج، محدودیت برای زن است. به همین دلیل و بنا به گزارش‌های متعدد و مستند و همچنین اعترافات اعضای این گروه، نرخ تجاوز و آزار جنسی در این گروه بالا و قابل توجه است. بخش عمده تعرض و تجاوز به زنان نیز توسط افراد اصلی و رده بالای پ.ک.ک صورت گرفته است.
اکنون دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، بار دیگر سوال خود را تکرار می‌کند: جنازه این دختر ایرانی کجا دفن شده است؟ وی در چند سالگی به عضویت پژاک درآمده است و آیا در مدت حضور مقرهای جهنمی پژاک، با خانواده خود ارتباط داشته است؟