یکی از اعضای سابق پژاک در یادداشتی اختصاصی برای دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، به بررسی ناپدیدسازی اجباری و به کام مرگ فرستادن نوجوانان کُرد ایرانی در گروه تروریستی پژاک/ پ.ک.ک پرداخته و اطلاعات اختصاصی در مورد «فاطمه مِه‌بخش» در اختیار دیدبان قرار داده است. گفتنی است تمام این اطلاعات از سایت رسمی پژاک و HPG اخذ شده است.
این عضو سابق پژاک در این یادداشت‌ها، به معرفی فرد مورد نظر و سوابق وی و نحوه کشتن شدن او می‌پردازد. دلیل اهمیت این اطلاعات، دسته اول بودن آن است.
نام: فاطمه مِه‌بخش
نام سازمانی: شروین دلدار
شهر: ماکو
تاریخ تولد: –
تاریخ عضویت: –
تاریخ مرگ: ۲۰۱۶- حکاری
شگرد همیشگی پ.ک.ک و پژاک در کردستان ایران، برای فریب و ربودن کودکان و نوجوانان کرد ایرانی، دادن وعده‌های دروغین به آنها بوده است.
به این ترتیب، فرد روستایی و فقیر از خانواده جدا شده و به اجبار وعده و نیاز مالی،به عضویت این گروه در می‌آید.
بعد از عضویت نیز، پژاک با تهدید آنها مانع فرار/ خروج نوجوانان می‌شود. این شگرد در مناطق مرزی و فقیر به خوبی توسط پژاک و پ.ک.ک اجرا می‌شود. این مناطق، فقیر و فاقد امکانات هستند. در این زمینه نیز دولت و خود این گروه‌ها مقصر هستند. در واقع، پژاک از چرخه باطل فقر و ربایش کودکان استفاده می‌کند تا ساختار خود را ترمیم نماید.
بیشتر بخوانید:
گمشدگان در پژاک؛ نمونه سیزدهم: رضا کمالی
تحصیلات کم و نبود آموزش در مورد این گروه‌ها و در کنار آن زودباوری و سادگی این کودکان سبب ربوده شدن آنها می‌شود.
فاطمه دختر روستایی که تا دوران ابتدایی درس خوانده بود، با سادگی فریب پژاک را خورد و به اجبار به عضویت این گروه درآمد. پژاک به او وعده
زندگی بهتر و درس و دانشگاه داده بود.
اما به جای قلم و مدرسه در غارها و کوهستان، اسلحه به او داد و ترور و خشونت را به او آموخت.
فاطمه نیز مانند بسیاری از کردهای ایران در ساختار تُرک‌محور پ.ک.ک و پژاک، در نهایت محکوم به مرگ بود. به همین دلیل نیز در اوج درگیری بین پ.ک.ک و ترکیه، در سال ۲۰۱۶ به شرناخ اعزام شد…
عاقبت حضور در شرناخ، مرگ بود و جسدی که هرگز به خانواده تحویل داده نشد.