از آغاز جنگ رژیم اسرائیل علیه غزه، مقامات کردستان عراق، کاملا سکوت کرده‌اند.
روابط سیاسی متعدد آنها ترتیبات ظریفی دارد که در صورت تشدید جنگ در خاورمیانه ممکن است آسیب ببیند. اربیل با ایالات متحده روابط قوی دارد، اما ایران نیز در منطقه کردنشین عراق نقش مهمی ایفا می‌کند و می‌تواند نیروی نظامی، سیاسی و اقتصادی قوی به‌کار گیرد.
کارشناسان اندیشکده حاکمیت شرکای جهانی مستقر در لندن، به نیوعرب گفتند: اقلیم کردستان، «یک جزیره طرفدار آمریکا در دریای احساسات ضد آمریکایی است. اگر جنگ تشدید شود، از هر دو طرف، به آن فشار وارد خواهد شد». این در حالی است که از آغاز تجاوز رژیم اسرائیل به غزه، گروه‌های مختلف عراقی، مسئولیت حداقل ۶ حمله به پایگاه‌های منطقه کردستان را که میزبان نیروهای آمریکایی است، از جمله پایگاه‌های هوایی اربیل و حریر، بر عهده گرفته‌اند. حضور نیروهای خارجی در اقلیم کردستان، حمایت سیاسی و نظامی مهمی را برای مقامات کرد فراهم می‌کند، که نمی‌خواهند این حمایت را به دلیل یک جنگ منطقه‌ای از دست بدهند. البته باید دید آمریکا، چقدر به حمایت از دولت محلی کردستان عراق، متعهد است و آیا ممکن است تجربه رها کردن آنها مانند همه‌پرسی سال ۲۰۱۷ تکرار شود.
تا کنون، تنها فرد مسئول در کردستان عراق که به طور مفصل درباره جنگ جاری در غزه اظهارنظر کرده است، نچیروان بارزانی، رئیس اقلیم کردستان، یکی از اعضای حزب دموکرات کردستان است. او دو بار به این موضوع پرداخته است، یک بار ۱۰ اکتبر در کنفرانسی در اربیل و ۳ نوامبر در سفری به پاریس. بارزانی پس از دیدار با امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه به خبرنگاران گفت: «موضع ما این است که نمی‌خواهیم عراق درگیر این مشکلات شود. راه‌حل مناسب باید در درازمدت پیدا شود. در آینده نزدیک باید آتش‌بس اعلام شود و کمک‌های بشردوستانه به غزه برسد؛ آنچه امروز در غزه روی میدهد درست نیست». مسرور بارزانی، نخست‌وزیر اقلیم کردستان، فعلا سکوت کرده است.
اتحادیه میهنی کردستان نیز فعلا بیانیه خاصی درباره این جنگ منتشر نکرده است. مستقیم‌ترین اظهارنظر این حزب زمانی مطرح شد که یک مقام نسبتاً پایین حزب در ۲ نوامبر با سرکنسول فلسطین در اربیل ملاقات و برای به‌دست آوردن «راه‌حلی مسالمت‌آمیز از طریق گفتگو و مذاکره» ابراز امیدواری کرد.
به‌طور خلاصه می‌توان گفت که اگر مقامات کُرد در جنگ غزه، طرفدار آمریکا و رژیم اسرائیل باشند، گروه‌های مسلح مختلف در بغداد می‌توانند تصمیم بگیرند که فشار علیه اربیل را افزایش دهند. اما در نهایت باید گفت مقامات دولت محلی در کردستان عراق می‌خواهند تعادل را حفظ کنند و در جنگ کنونی بی‌طرف جلوه کنند. به‌عبارت دیگر، آنها با فلسطینی‌ها از جهت یک موضوع اخلاقی ابراز همدردی می‌کنند و اقلیم کردستان و مردم آن را بی‌طرف می‌دانند. ملاحظات اقتصادی نیز وجود دارد؛ اسرائیل از سال ۲۰۱۴ مقصد اصلی نفت خام کردستان بود، تا زمانی که صادرات نفت مستقل اقلیم کردستان در مارس ۲۰۲۳ به حالت تعلیق درآمد. بر اساس گزارش رسانه‌ها، اسرائیل در ماه فوریه روزانه ۱۸۳ هزار بشکه نفت دریافت کرده است، اگرچه این میزان در نوسان بوده است.
در مقابل سکوت احزاب مهم منطقه کردنشین در شمال عراق، اما دو حزب اسلام‌گرای اقلیم کردستان (اتحادیه اسلامی کردستان (KIU) و گروه عدالت کردستان (KJG) ، اگرچه توانایی محدودی در برگزاری اعتراضات عمومی در مورد این موضوع دارند، اما با صدای بلند بمباران غزه توسط رژیم اسرائیل را محکوم کردند. احزاب اسلام‌گرا این درگیری را «یک مشکل سیاسی با بعد مذهبی» می‌دانند.
جامعه کردی نیز غزه را از نزدیک زیر نظر دارند. آنها نه تنها نگران احتمال تشدید تنش هستند، بلکه در واکنش جهان به رنج فلسطینیان در غزه و در عین حال نادیده گرفتن حملات ترکیه به کردها، ریاکاری می‌بینند.
علی‌رغم جنگ، قیمت‌های نفت نسبتاً ثابت مانده است. اگر در ماه‌های آینده قیمت‌ها افزایش پیدا کند، دولت محلی کردستان احتمالاً این تقویت مالی را از دست خواهد داد، زیرا دیگر نفت صادر نمی‌کند. در گذشته، قیمت‌های بالای نفت موجب شد اربیل با توزیع حقوق در بخش دولتی یا پرداخت بدهی به شرکت‌های نفتی بین‌المللی، به تعهدات مالی خود رسیدگی کند. اما اکنون دولت محلی کردستان به منابع مالی دولت فدرال عراق متکی است، دولتی که نشان داده است که مایل است از آنها برای گرفتن امتیازات سیاسی استفاده کند.