دیروز جمعه ماموستا فایق رستمی در خطبه‌های نماز جمعه سنندج به شدت از وضعیت کولبران انتقاد کرد. او ضمن تاکید بر مقابله با قاچاق، افزود: «منظور از قاچاق کولبرانی نیستند که به خاطر نبود شغل مناسب مجبور هستند خطر را به جان بخرند و برای روزی خود و خانواده‌هایشان به سخت‌ترین کارها تن بدهند. متاسفانه هر ساله شاهد از بین رفتن تعدادی از جوانان کولبری هستیم که به دلیل ریزش بهمن، پرت شدن از کوه و حوادث دیگری از بین می‌روند. امیدواریم با ساماندهی کولبران توسط دولت دیگر شاهد مرگ هیچ جوان و داغدار شدن هیچ خانواده‌ای نباشیم».
بیشتر بخوانید:
کشته شدن یک کولبر در سردشت
مشخص است که منظور امام جمعه سنندج از «حوادث دیگر» شلیک نیروهای مرزبانی به کولبران است. دیدبان حقوق بشر کردستان ایران پیشتر بارها تاکید کرده بود دولت ایران وظیفه دارد وضعیت کولبران را ساماندهی کند، بازارچه‌های مرزی را گسترش دهد و به طور جدی با شلیک به کولبران مقابله نماید. اگر کولبری متهم به قاچاق مواد ممنوعه است و یا یک تروریست در پوشش کولبران در حال فعالیت می‌باشد، دولت ایران باید به طور جدی شفاف‌سازی در این زمینه را در دستور کار قرار دهد و دلیل شلیک را به طور عمومی اعلام کند.
این وضعیت وخیم فعلی که ماهانه چند کولبر به دلیل شلیک بی‌ضابطه نیروهای مرزبانی کشته می‌شوند و هیچ نهادی نیز در این زمینه توضیح نمی‌دهد و مسئولیت نمی‌پذیرد، به هیچ وجه قابل قبول نیست. چندین خانواده از ابتدای سال ۱۴۰۰ به دلیل شلیک نیروهای مرزبانی به کولبران، داغدار شده‌اند و اکنون تنها نان‌آور خود را نیز از دست داده‌اند. وظیفه اصلی، متوجه دولت ایران است.
مسئولان مرکزنشین انتظار دارند وقتی اوضاع اقتصادی بحرانی است و نرخ اشتغال در مناطق مرزی بسیار نامطلوب است، مردم کردستان برای امرار معاش چه کاری انجام دهند؟ مهاجرت به حاشیه شهرها و اقامت در سکونت‌گاه‌های غیررسمی و ناایمن؟
کولبران برای امرار معاش مجبور هستند ساعت‌ها در کوهستان با مرگ دست و پنجه نرم کنند. چرا این نکته ساده در تهران درک نمی‌شود و به راحتی دستور شلیک بدون شناسایی دقیق صادر می‌شود؟