احسان سلطانی، اقتصاددان و پژوهشگر اقتصادی در کانال تلگرامی خود، ضمن درج آمار «درآمد اقتصادی (تولید ناخالص) سرانه در بین استانهای کشور پیش از تحریمها در سال ۱۳۹۶» و مقایسه وضعیت استانهای مختلف ایران در این شاخص بسیار مهم نوشته است:
«استانهای «بوشهر، خوزستان، کهگیلویه و بویر احمد و ایلام» به ترتیب دارای بالاترین و استانهای «سیستان و بلوچستان، گلستان و کردستان» به ترتیب دارای پایینترین درآمد اقتصادی (تولید ناخالص) سرانه در بین استانهای کشور پیش از تحریمها (۱۳۹۶) بودند.
بیش از سه-چهارم درآمد اقتصادی استانهای «بوشهر، خوزستان، کهگیلویه و بویر احمد و ایلام» از «نفت و گاز و معادن و صنایع نفتی و پتروشیمی» حاصل میشود. با این که درآمد اقتصادی سرانه این استانها ۲ تا ۴ برابر کشور است، اما این درآمد بدون «نفت و گاز و سایر معادن و صنایع نفتی و پتروشیمی» پایینتر از کل کشور است، یعنی این که با وجود درآمد بالای این استانها، مردم آن بهره چندانی نمیبرند.
در یک سو خوزستان با وجود درآمد اقتصادی بالای ناشی از نفت و صنایع نفتی و وفور منابع آبی و در سوی دیگر سیستان و بلوچستان بدون منابع طبیعی، در فقر و بی آبی و محرومیت به سر میبرند».
بیشتر بخوانید:
تصویر ابعاد فقر آموزشی در کردستان
این آمار که توسط این پژوهشگر اقتصادی استخراج شده است به خوبی وضعیت وخیم استانهای حاشیهنشین و محروم ایران و عدم توزیع عادلانه ثروت را بیان و مشخص کرده است. نفت و گاز مناطق محروم و پیرامونی ایران، صرف توسعه مناطق خاصی از کشور شده است. در مورد کردستان نیز درآمدهای نفتی و گازی وجود ندارد؛ دولت نیز به بحث تجارت مرزی توجهی نکرده و ارتزاق مردم از کولبری و مشاغل حاشیهای است. نتیجه این امر نیز محرومیت فزاینده و میل به اعتراض و آشوب است. در خوزستان و کردستان و بلوچستان و… مردم محروم، به عدم توزیع عادلانه ثروت اعتراض دارند.