کمربندی ۲۵ سنندج، نام یکی از محلات تاریخی و قدیمی این شهر است، اگر روزی در اوج ترافیک و شلوغی شهر از خیابان اصلی این مسیر تردد کنید خواهید دید، چه اذحام و ترافیک نامنظمی در این مسیر مشاهده می‌شود.
اهالی محله کمربندی ۲۵ که در پستی و بلندی‌های کوچه های خود زندگی را برمدار سختی بنا کرده‌اند، در اوج بی‌امکاناتی و محرومیت از جزئی‌ترین خدمات اولیه زندگی، نبود فضای سبز و کوچه و محلات بسیار نامناسب، روزگار خود را سپری کرده و سال‌هاست که به این گونه زندگی و وعده‌های پوچ و خالی هرساله مسئولان عادت کرده‌اند.
ساکنان این محل می‌گوید: در صورت هرگونه آتش سوزی یا نیاز به اورژانس ۱۱۵ هیچ ماشینی نمی‌تواند از این کوچه‌ها عبور کند، چه کسی مسئولیت سلامت این مردم را برعهده می‌گیرد.
خبرنگارانی که برای پیگیری ماجرا نیز به سراغ مسئولان رفته‌اند، طبق معمول با پاسخ‌های مبهم، وعده‌های تکراری و مشروط کردن اقدامات به عملکرد سایر نهادها مواجه شده‌اند.
به قول یکی از کودکان این محله فقیرنشین، «فرق ما بچه‌های محلات مرفه‌نشین و بالا شهر چیست، آرزوی یک بازی فوتبال، یک دور دوچرخه‌سواری، تفریح و شادی به دلمان نشسته است، تا کی باید این گونه زندگی کنیم، پدران و مادران ما چه گناهی کرده‌اند که یک عمر شرمنده خانواده و بچه‌های خود باشند؟! آرزوی یک دور دوچرخه سواری به دل تمام این کودکان نشسته است، آنها نیز مانند همه فرزندان این کشور حق برخورداری از امکانات رفاهی و شهرنشینی را دارند.
به راستی چرا مردم این مناطق باید بدون کم‌ترین امکانات و ارایه خدمات شهری، زندگی کنند؟ مناسب بودن کوچه و خیابان‌های سطح شهر جز نیازهای اولیه یک شهروند است، چرا این مردم ۴۰ سال باید از این مسئولان برای ساماندهی کوچه و فاضلاب‌کشی خواهش و التماس کنند درحالی که حق این مردم و وظیفه مسئولان است.
منبع: گزارش خبرگزاری تسنیم