بنا به اذعان پ.ک.ک و تایید نهادهای مختلف حقوق بشری، هزاران کودک به‌عنوان مبارز در درگیریهای حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) در ترکیه، سوریه، ایران، عراق و اقلیم کردستان مشغول به جنگ هستند. این پسران و دختران، که احتمالا برخی ۸ ساله هستند، ممکن است در خط مقدم بجنگند، در ماموریت‌های انتحاری شرکت کنند و به عنوان جاسوس، پیام‌رسان و …. عمل کنند.
بسیاری از آنها به زور ربوده یا به‌کارگیری میشوند، در حالی که دیگران از سر ناامیدی به این گروه میپیوندند و معتقدند که پ.ک.ک بهترین شانس را برای آینده آنها ارائه میدهد. پ.ک.ک از نظر ایالات متحده و اتحادیه اروپا به عنوان «سازمان تروریستی» طبقه بندی میشود. بسیاری از رهبران دولت خودمختار در کردستان سوریه (روژاوا)، از جمله مظلوم عبدی، به پ.ک.ک یا بخشی از آن وفادار هستند یا حتی هنوز عضو آن محسوب میشوند.
در سال ۲۰۱۹ مظلوم عبدی، رهبر نیروهای دموکراتیک سوریه در مناطق کردنشین سوریه، پیمانی را با ویرجینیا گامبا، نماینده ویژه سازمان ملل متحد در امور کودکان، مبنی بر عدم به‌کارگیری کودکان و آزادی آنها از اردوگاههای پ.ک.ک امضا کرد. علیرغم معاهده امضا شده، آدم‌رباییها به طور سیستماتیک در ماه‌های اخیر افزایش یافته است.
به گزارش پایگاه خبری آرک‌نیوز، مستقر در مناطق کردنشین سوریه، ۳۳ کودک در هفته‌های اخیر توسط نیروهای وابسته به نیروهای مدافع خلق (ی.پ.گ) ربوده و به احتمال زیاد به قندیل در شمال عراق شده‌اند.
از دیرباز مشخص شده است که ی.پ.گ دختران و پسران ۱۰-۱۶ ساله را از خانوادههای آسیب‌پذیر در اردوگاههای مختلف به خدمت میگیرد و آنها را بدون مطلع کردن والدین از سرنوشت فرزندانشان به دوره‌های آموزشی میفرستد.
ربایشهای سیستماتیک فزاینده باید یک نگرانی بین‌المللی شود. در سال ۲۰۱۸، گزارشی از سازمان ملل متحد در مورد «کودکان در درگیریهای مسلحانه» نشان داد که صدها کودک توسط گروههای پ.ک.ک/ی.پ.گ به خدمت گرفته شده‌اند که به نظر میرسد این آمار در سال ۲۰۲۱ نگران کننده‌تر است.
هیچ آمار رسمی از کودکانی که به اجبار در کردستان سوریه به خدمت گرفته شده‌اند وجود ندارد. سازمان ملل متحد اعلام کرد که بین ژانویه تا جولای ۲۰۲۰، ۵۱ دختر بین ۱۳ تا ۱۷ ساله و همچنین ۱۸ پسر در حال خروج از اردوگاههای آموزشی کودکان پ.ک.ک بودند. استفاده از سربازان کودک نقض جدی حقوق بشر است.
متهم کردن یک جناح به سوء استفاده از این گروه آسیب پذیر، روشی موثر برای اهریمنی‌سازی مخالفان سیاسی و نظامی است. اما متأسفانه بدون شک افراد زیر سن قانونی در صفوف ی.پ.گ، میجنگند.
در گزارش سال ۲۰۱۸ سازمان ملل متحد در مورد کودکان سرباز در یگان‌های مدافع خلق (ی.پ.گ)/ گروه مسلح پ.ک.ک/ نیروهای سوریه دموکراتیک در سوریه و مناطق کردنشین سوریه آمده است: بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ میلادی، ۳۹۸ مورد تأیید شده از وجود افراد زیر سن قانونی – از جمله اعضای ایستهای بازرسی به دور از خط مقدم جبهه – دیده شده است که از سال ۲۰۱۷ افزایش یافته است.
برای درک سیاست ی.پ.گ، باید توجه داشت که پ.ک.ک سابقه طولانی در ربودن و استفاده از سربازان کودک دارد. به نظر می رسد نیروهای ی.پ.گ/ SDF در حال اجرای سند تعهد فراخوان ژنو برای حفاظت از کودکان در برابر درگیریهای مسلحانه هستند، اما وضعیت موجود داستان دیگری را نشان میدهد.
بررسی گروه بحران از تلفات پ.ک.ک از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ نشان میدهد که تعداد سربازان کودک در این گروه و شاخههای آن افزایش یافته است. در همین حال، این امر نشان میدهد که پ.ک.ک از طریق شعبه خود، پژاک، برای تأمین نیروی خط مقدم جبهه به فریب و ربودن کودکان و نوجوانان کرد ایرانی متوسل شده است، و به گفته «گروه بحران»، تعداد کردهای ایرانی کشته شده در پ.ک.ک به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است.
این کودکان زمانی قربانی میشوند که اداره خودگردان در سوریه (وابسته به پ.ک.ک) نتواند یا نمیتواند بودجه کافی را برای مدارس و کلینیک های بهداشتی تضمین کند، و در نتیجه نرخ مشارکت در مدارس بسیار پایین و سایر شاخصهای اجتماعی ضعیف است. تعداد زیادی از کودکان آواره شده و در اردوگاههایی زندگی میکنند که زمینههای مستعدی برای سوء مصرف الکل و مواد مخدر، سوء استفاده خانگی و جنسی هستند. چشمان بچهها در طول چند سال کوتاه عمرشان به اندازه یک عمر خشونت دیده‌اند.
صرف نظر از نقش آنها، سربازان کودک ی.پ.گ (یا وابستگان آنها) در معرض سطوح شدید خشونت هستند – به عنوان شاهد، قربانی مستقیم و به‌عنوان شرکت کننده اجباری در جنگ برخی مجروح شده‌اند و باید تا آخر عمر با معلولیت زندگی کنند.
بیشتر بخوانید:
وزارت خارجه آمریکا: پ.ک.ک همچنان کودک‌سرباز دارد
دختران نیز توسط گروههای وابسته به پ.ک.ک مورد استفاده قرار میگیرند. آنها دارای آسیب پذیریهای منحصر به فرد جنسیت و جایگاه خود در جامعه هستند و عواقب خاصی از جمله تجاوز و خشونت جنسی، عوارض حاملگی و مربوط به حاملگی، انگ و طرد شدن توسط خانوادهها و جوامع را باید تحمل کنند.
گاهی اوقات ی.پ.گ مدعی است که این کودکان را برای محافظت از آنها در برابر خانوادههای خود میبرد. اما حتی اگر کودکان از خشونت خانگی یا فقر فرار کنند، ی.پ.گ با استخدام آنها در نیروهای خود از آنها محافظت نمیکند؛ بلکه امکان کشته شدن آنها در جنگ با ترکیه را افزایش داده است.
زمان آن فرا رسیده است که سازمان ملل متحد و دیگر بازیگران بین‌المللی فشارهای سیاسی و اقتصادی را بر پ.ک.ک ، اداره خودگردان، ی.پ.گ و SDF وارد کنند تا از استفاده کودکان برای اهداف سیاسی و نظامی جلوگیری کنند.
کشورهایی مانند فرانسه و ایالات متحده، که ستونهای مهم حمایت از پ.ک.ک و شاخههای سوریه‌ای آن هستند، باید تمام حمایتهای سیاسی و نظامی را متوقف کنند تا زمانی که همه کودکان آزاد شده و به والدین خود بازگردانده شوند. البته این واقعیت که متحدان جهان غرب کودکان را میربایند و از آنها استفاده میکنند، کاملاً غیرقابل قبول است.
بیشتر بخوانید:
اعتراف سخنگوی سابق نیروی سوریه دموکراتیک به وجود کودک‌سرباز در یگان‌های مدافع خلق
لازم به ذکر است که دفتر حمایت از کودکان وابسته به اداره خودمختار کردها در منبج تابستان گذشته، در اقدامی که مدعی است هدف آن اجتناب از سربازی اجباری نیروهای دموکراتیک سوریه است صدور کارتهای کار برای کودکان ۱۰ تا ۱۸ ساله را آغاز کرده است. اما به نظر میرسد مناطقی در غرب کردستان، مناطق کردنشین سوریه، هنوز از این اقدام عقب مانده‌اند.