اوضاع سیاسی، اقتصادی و امنیتی اقلیم کردستان به سوی بحران پیش می رود و شاید بتوان گفت در زمینه اقتصادی به بحران نیز رسیده است. از طرفی، بغداد حکومت اقلیم کردستان را به عدم اجرای تعهدات نفتی متهم می‌کند و به هین خاطر نیز بودجه آن را قطع کرد و حتی یک نماینده کرد در پارلمان عراق از دولت مرکزی خواست برای مقابله با صادرات نفت توسط اقلیم کردستان ارتش و نیروهای امنیتی را وارد عمل کند. از طرف دیگر، حقوق کارمندان با تاخیر چند ماهه پرداخت می‌شود. در اواخر اردیبهشت، حقوق دی ماه آن هم به صورت دستی پرداخت شد، در حالی که در شرایط کرونایی، تماس با پول مورد توصیه پزشکان نیست. همچنین، یکتی با ریاست جدید و جوان خود نه تنها آماده همکاری با پارتی نیست، بلکه به صورت علنی با آن مخالفت می‌کند و حتی تهدید کرده سلیمانیه و حلبچه را اقلیمی مستقل خواهد نمود. استاندار دهوک وابسته به پارتی شخص لاهور شیخ جنگی رئیس جدید یکتی را به تشویق معلمان برای تظاهرات علیه پارتی متهم کرد. پارتی و یکتی با تهدیدی مشترک نیز مواجه هستند: پ.ک.ک و ترکیه. حضور پ.ک.ک در خاک اقلیم کردستان سبب شده ترکیه در طی سال‌های گذشته مناطق مختلف به ویژه روستاهای محل مخفی شدن پ.ک.ک یا نزدیک به محل استقرار آنان را بمباران کند. بیش از 1000 روستا خالی از سکنه شده و به تبع آن کشاورزی و دامداری نیز از بین رفته است. مقامات اقلیم کردستان بارها پ.ک.ک را تهدیدی علیه این اقلیم توصیف کرده‌اند.
دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در مورد آخرین وضعیت اقلیم کردستان با زاگرس برواری با گرایش به حزب دموکرات کردستان (پارتی) گفتگویی انجام داد.
زاگرس برواری در مورد یکتی و کادر جدی رهبری آن گفت: «باید عرض کنم یکتی از خط کردی خارج شده و استقلال خود را از دست داده است. یکتی اهداف و برنامه‌های کردی ندارد و به فکر مردم نیز نیست. قضیه یکتی برای کردها روشن شده است».
این کارشناس سیاسی کرد به وضعیت ناامنی ایجاد شده توسط پ.ک.ک و زینه ورته اشاره کرد و گفت: «پ.ک.ک باید بداند اینجا جبهه جنگ نیست. اگر پ.ک.ک با ترکیه می‌جنگد در خاک اقلیم چه می‌کند؟ چرا اینجاست؟ اگر جرات دارد باید به داخل خاک ترکیه برود و در آنجا با ترکیه بجنگد».
وی در ادامه افزود: «جنگ و خشونت راه‌حل نیست. اگر پ.ک.ک واقعا خواهان حل مسئله کرد است، باید به جای جنگ و خشونت به راهکارهای سیاسی و مسالمت‌آمیز دست بزند و آن هم در ترکیه. آنچه پ.ک.ک انجام می‌دهد یک هدف واقعی دارد. پ.ک.ک قصد دارد بر همه کردها حاکم شود در حالی که دراصل خطر و تهدیدی برای کردهاست».
زاگرس برواری در بخشی از سخنان خود گفت: «رفتارهای پ.ک.ک همان طور که در گذشته نیز نشان داده سبب می‌شود هر لحظه امکان بروز جنگ بین کردها وجود داشته باشد. پ.ک.ک در این خیال است همه کردها را تحت فرمان خود قرار دهد، اما چنین چیزی در برنامه کردها نیست و تنها چیزی که می‌خواهیم این است که اینجا را ترک کند و بیش از این برای ما تهدید نباشد».
وی خاطرنشان کرد: «پ.ک.ک در طی 28 سال گذشته با دروغ و فریب به ویژه در رسانه‌های خود تلاش می‌کند همه مشکلات را به عهده کردهای عراق به ویژه پارتی بگذارد. در حالی که خودش مسبب بسیاری از مشکلات است. پ.ک.ک آگاهانه به دست ترکیه بهانه مداخله و حمله می‌دهد».